ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΑΣΕΤΕ: χειρισμός έκτακτων περιστατικών στη θάλασσα

Σε διακοπές με γιοτ, οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης συνήθως δεν είναι η πρώτη σας σκέψη, όχι επειδή είστε ανεύθυνοι, αλλά απλώς επειδή είναι πιο εύκολο να εστιάσετε στη διασκέδαση. Αλλά...

Μερικές φορές τα πράγματα πάνε στραβά, μερικές φορές συμβαίνει κάτι που μας αναγκάζει να χρησιμοποιήσουμε διαδικασίες που γνωρίζουμε αλλά δεν έχουμε βιώσει σε ένα πραγματικό σενάριο έκτακτης ανάγκης.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι διαδικασίες, και κυρίως η στάση, κάνουν τη διαφορά.

Η στάση είναι σίγουρα η πιο σημαντική πτυχή για όποιον αναλαμβάνει τη διοίκηση ενός σκάφους, ανεξάρτητα από την εμπειρία του ή το μέγεθος του εν λόγω σκάφους. Εδώ μιλάμε για συνειδητοποίηση και ευθύνη.

Γνωρίζουμε καλά ότι το να γράφεις «skipper» στην πλάτη σου ή να ισχυρίζεσαι ότι είσαι, δεν σε κάνει αυτόματα καπετάνιο ενός σκάφους. Πρέπει να το επιδείξεις και, επομένως, να αναγνωριστείς σε αυτόν τον ρόλο. Γιατί; Γιατί είναι ένας ρόλος που κερδίζεις μέρα με τη μέρα μέσα από την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στο πλοίο που αποτελούν το πλήρωμα.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι η θάλασσα είναι πραγματικά απέραντη και το να ζητάς βοήθεια δεν είναι ακριβώς σαν να φωνάζεις έναν φίλο και να λες, " Γεια σου Τζο, το αυτοκίνητό μου χάλασε έξω από την παμπ Red Lion, μπορείς να έρθεις να με πάρεις, και Θα σου αγοράσω μια μπύρα;»

Η πρώτη μου συμβουλή είναι ότι πρέπει πάντα να υπάρχουν " δύο από εσάς" χρήσιμοι για όλες τις διαδικασίες επί του σκάφους: βεβαιωθείτε ότι τουλάχιστον δύο μέλη του πληρώματος μπορούν να εντοπίσουν αμέσως τους πυροσβεστήρες επί του σκάφους και να ξέρουν πώς να τους χρησιμοποιούν ( παρεμπιπτόντως, πώς σβήνετε μια φωτιά όταν το μπέικον στο τηγάνι παίρνει φωτιά και βγαίνει εκτός ελέγχου η απάντηση βρίσκεται στο κάτω μέρος του άρθρου ) βεβαιωθείτε ότι τουλάχιστον δύο μέλη του πληρώματος γνωρίζουν πώς να εκτοξεύουν και να χρησιμοποιούν τη σωσίβια σχεδία, ενώ άλλα δύο γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιούν οπτικά σήματα έκτακτης ανάγκης.

Σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι τουλάχιστον δύο μέλη του πληρώματος είναι ικανά να χρησιμοποιούν το ραδιόφωνο VHF και μπορούν να διαβάζουν όργανα για να παρέχουν τουλάχιστον την ακριβή θέση GPS.

Θυμηθείτε, εάν δεν βρίσκεστε στη χώρα σας (ή αν δεν είστε σίγουροι για την τοπική γλώσσα), η διεθνής γλώσσα θαλάσσιου κινδύνου είναι τα αγγλικά, τα οποία οι αερομεταφορείς σε όλο τον κόσμο μπορούν να μιλήσουν με επαρκή επάρκεια. Είναι χρήσιμο, πριν αποπλεύσετε, να κάνετε μια μικρή προσομοίωση κλήσης, απλώς για να εμπεδώσετε αυτές τις λίγες αγγλικές φράσεις που είναι απαραίτητες για βασική αλλά αποτελεσματική επικοινωνία.

Το πρόβλημα έχει παρουσιαστεί, πρέπει να ζητήσουμε βοήθεια. Όπως έχω ήδη αναφέρει, καταρχάς, διατηρήστε την ψυχραιμία σας.

Υπάρχουν τόσο φωνητικές επικοινωνίες όσο και οπτικά σήματα.

Ας ξεκινήσουμε με τη φωνητική επικοινωνία: η πιο απλή και άμεση μέθοδος είναι η χρήση κινητού τηλεφώνου. Εάν βρίσκεστε εντός της εμβέλειας ενός τηλεφωνικού σήματος, απλά καλώντας το λιμενικό, παρέχοντας λεπτομέρειες για την έκτακτη ανάγκη και την τοποθεσία σας, θα επιλυθούν τα πάντα. Απλά έτσι.

Ωστόσο, η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος φωνητικής επικοινωνίας είναι η κλήση ραδιοφώνου VHF.

Σε αντίθεση με μια απευθείας κλήση με κινητό τηλέφωνο, μια κλήση VHF απευθύνεται σε οποιονδήποτε ακούει εντός της εμβέλειας του ραδιοφώνου. Συνεπώς, η πιθανότητα λήψης βοήθειας είναι μεγαλύτερη. Η επικοινωνία πραγματοποιείται μέσω του διεθνούς καναλιού έκτακτης ανάγκης (κανάλι 16) και ακολουθεί καθιερωμένα και ακριβή πρωτόκολλα.

Υπάρχουν τρία επίπεδα έκτακτης ανάγκης που μπορούν να επικοινωνήσουν μέσω ραδιοφώνου: Mayday, Pan Pan και Securité . Και τα τρία επίπεδα ακολουθούν την ίδια μορφή.

Το κάλεσμα Mayday (που προέρχεται από τη γαλλική του προέλευση "m'aider") χρησιμοποιείται για να σηματοδοτήσει έναν άμεσο κίνδυνο για την ακεραιότητα του σκάφους ή για τη ζωή ενός ή περισσότερων μελών του πληρώματος. Η κλήση πρέπει να παρέχει τις ακόλουθες πληροφορίες: το όνομα του σκάφους, τη θέση GPS, τον τύπο έκτακτης ανάγκης (ιατρικό, πυρκαγιά, βύθιση σκάφους κ.λπ.) και τον αριθμό και την κατάσταση των μελών του πληρώματος.

Παράδειγμα κλήσης MAYDAY

• "MAYDAY MAYDAY MAYDAY" (τρεις φορές)
• "Yacht Lady F" (τρεις φορές το όνομα του γιοτ)
• "Η θέση μας είναι 44° 30' Β 8° 30' Α"
• «Ζητάμε άμεση βοήθεια λόγω πυρκαγιάς στο πλοίο ».
• «Έχουμε έξι ενήλικες και δύο παιδιά στο πλοίο»
• "Ετοιμάζουμε τη σωσίβια σχεδία για ανάπτυξη ."
• "ΠΑΝΩ ΑΠΟ"

Εάν δεν υπάρχει απάντηση στην κλήση, επαναλάβετε την μετά από δύο λεπτά. Εν τω μεταξύ, συνεχίστε να αντιμετωπίζετε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης όσο το δυνατόν καλύτερα.

Συνιστώ να ετοιμάσετε ένα αδιάβροχο φύλλο με τα δεδομένα του σκάφους σας για εμφάνιση κοντά στον εξοπλισμό VHF σας. Με αυτόν τον τρόπο, ανεξάρτητα από την κατάσταση, ακόμη και ένα άπειρο μέλος του πληρώματος μπορεί να κάνει την κλήση. Πριν βγείτε στη θάλασσα με νέο πλήρωμα, καλό είναι να εξηγήσετε πώς να πραγματοποιήσετε την κλήση. Θα πρέπει επίσης να καλύψετε τις βασικές αρχές λειτουργίας του ασύρματου VHF και πού θα βρείτε όλο τον άλλο εξοπλισμό ασφαλείας στην ενημέρωσή σας.

Εάν η έκτακτη ανάγκη δεν είναι άμεσα απειλητική για τη ζωή (όπως βλάβη του κινητήρα), χρησιμοποιούμε την κλήση Pan Pan (από τα γαλλικά, "Panne panne") και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία όπως για το Mayday. Η κλήση Securité, από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιείται συνήθως από σταθμούς της ξηράς για να παρέχει ενημερώσεις για τον καιρό ή πιθανούς κινδύνους πλοήγησης.

Μπορούμε επίσης να το χρησιμοποιήσουμε για να αναφέρουμε, για παράδειγμα, ένα πλωτό δοχείο στη μέση της θάλασσας. Σε αυτή την περίπτωση, η εμπλοκή μας θα λήξει μόλις λάβουμε επιβεβαίωση από το Λιμενικό ότι έχουν αναλάβει την αναφορά.

Εάν το ραδιόφωνό μας VHF είναι εξοπλισμένο με αυτό, μπορούμε να ξεκινήσουμε μια κλήση Ψηφιακής Επιλεκτικής Κλήσης (DSC) . Η συσκευή —που συνήθως αναγνωρίζεται από ένα κόκκινο κουμπί με την ένδειξη « Distress» — επιτρέπει μια αυτόματη κλήση Mayday σε ένα ψηφιακό κανάλι έκτακτης ανάγκης που θα λαμβάνεται από όλους τους σταθμούς της ξηράς ή της θάλασσας. Η κλήση πραγματοποιείται κρατώντας πατημένο το κουμπί Distress για 5 ή 6 δευτερόλεπτα και μετά περιμένετε για μια απάντηση για λίγα λεπτά. Μετά από 10 ή 12 λεπτά, εάν δεν υπάρχει απάντηση, μπορείτε να επαναλάβετε την κλήση κινδύνου ή να πραγματοποιήσετε μια κανονική κλήση VHF.

Άλλες μέθοδοι που αναφέρονται εν συντομία εδώ περιλαμβάνουν το Emergency Position Indicating Radio Beacon (EPIRB) , μια πλωτή συσκευή (είτε γιοτ είτε προσωπική) που, όταν ενεργοποιηθεί, σηματοδοτεί τη θέση μας μέσω δορυφόρου.

Εάν βρισκόμαστε πραγματικά σε γαλάζια νερά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα δορυφορικό τηλέφωνο ή μια ραδιοφωνική συσκευή Single Sideband (SSB) για να πραγματοποιούμε κλήσεις σε μεγάλης εμβέλειας κύματα HF ή MF.

Εξίσου σημαντικά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης είναι τα οπτικά σήματα (πύραυλοι, φωτοβολίδες και σήματα καπνού) τα οποία, εάν ενεργοποιηθούν, σας επιτρέπουν να σας βλέπουν ακόμη και αρκετά μίλια μακριά, τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και τη νύχτα, και να εντοπίζονται εύκολα από ένα αεροσκάφος.

Ο κύριος κανόνας για να ξεφύγεις από τα προβλήματα είναι... να μην μπεις σε μπελάδες εξαρχής . Αυτή είναι μια πολύ σοφή πρόταση όταν κάθεστε μπροστά σε ένα πληκτρολόγιο υπολογιστή, αλλά είναι πιο δύσκολο να την εφαρμόσετε όταν βρίσκεστε στη θάλασσα. Στο σκάφος, οι λέξεις-κλειδιά είναι προετοιμασία, επικοινωνία και προσοχή.

Αν ο καιρός χαλάσει, μην βγείτε στη θάλασσα. Κατά τη νυχτερινή πλοήγηση, να φοράτε πάντα σωσίβια. Μην επιβαίνετε ξυπόλητοι στο πλοίο και βεβαιωθείτε ότι ολόκληρο το πλήρωμα είναι ενημερωμένο για τις διαδικασίες έκτακτης ανάγκης και τον εξοπλισμό ασφαλείας. Θα μπορούσα να συνεχίσω για σελίδες και σελίδες, αλλά η κύρια συμβουλή είναι να συμπεριφέρεστε όπως υποδηλώνει η εσωτερική σας φωνή, η φωνή της αυτοσυντήρησης.

Εάν ένα τηγάνι πιάσει φωτιά, ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΝΕΡΟ: ελλείψει πυροσβεστικής κουβέρτας, ένα κατάλληλο κάλυμμα για να πνίξει τη φωτιά μπορεί να είναι ένα καπάκι ή ακόμα και μια άλλη κατσαρόλα, κρατώντας το από τη λαβή ως κάλυμμα.

Αντίο, σύντροφοι, σας πιάσω στο κατάστρωμα σύντομα!