Żeglowanie do sukcesu: co czyni dobrego kapitana?

Jest wielu skiperów lub żeglarzy, którzy posiadają licencję kapitana. Ale co tak naprawdę odróżnia doskonałego kapitana od reszty? Czy jest to jego wiedza, jego zachowanie wobec załogi, czy jego zdolność do zarządzania łodzią? Zebraliśmy zestaw podstawowych wytycznych dla skippera i możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, jak wielu skipperów zaniedbuje ich stosowanie w praktyce.

Komendy takie jak "Niech ktoś napnie linę!", "Podaj mi to!" lub "Sprawdź głębokościomierz, czy nie jesteśmy za płytko" mogą spowodować zamieszanie i chaos na pokładzie, ponieważ nie jest jasne, kim jest "ktoś" lub która lina musi być napięta. Wytrawny kapitan zwraca się do swojej załogi po imieniu i z konkretnymi instrukcjami. Na przykład: "Paul, napnij prawą genuę", "Jana, przejdź na lewą burtę w celu wyważenia" lub "John, monitoruj głębokościomierz i zgłaszaj odczyty poniżej stępki". Jasne i konkretne instrukcje pomogą uniknąć nieporozumień i zapewnią, że zadania będą wykonywane sprawnie i skutecznie.

Jesteś kapitanem i czytasz ten artykuł? To świetnie!!! Kapitan musi stale się kształcić i to nie tylko w tradycyjnych dziedzinach, takich jak nawigacja morska, ale także w takich obszarach jak psychologia, teorie zarządzania ludźmi czy motywacja. Tak, bycie dobrym kapitanem wiąże się również z byciem sprawnym menedżerem i liderem.

W pewnych okolicznościach załoga łodzi może znaleźć się w sytuacji kryzysowej, która może być napięta i stresująca, z potencjalnym zagrożeniem życia. Naturalne jest, że w takich warunkach ludzie wpadają w panikę i zachowują się irracjonalnie. Jednak kapitan musi zachować spokój i opanowanie przez cały czas, nawet gdy ma do czynienia z chaotyczną załogą. Kapitan powinien działać pewnie, podejmować decyzje szybko i logicznie oraz wykazywać się zewnętrznym spokojem, nawet jeśli wewnętrznie jest zestresowany. To pomoże atmosferze na pokładzie i podświadomie zachęci innych do zachowania spokoju.

Wielu będzie twierdzić, że zna wielu kapitanów, którzy są sprawni fizycznie, nie zmagają się z podstawowymi zadaniami i są w stanie z łatwością nawigować swoją łodzią pomimo wszelkich ograniczeń fizycznych. Choć prawdą jest, że niektórzy kapitanowie radzą sobie nie będąc w najlepszej kondycji fizycznej, uważamy, że utrzymanie pewnego poziomu sprawności fizycznej jest niezbędne. Dobra kondycja fizyczna pozwala skipperowi pełnić różne role na pokładzie i skutecznie radzić sobie w sytuacjach kryzysowych. Chociaż kapitan nie musi być wyczynowym sportowcem, powinien utrzymywać pewien poziom sprawności fizycznej, aby mieć pewność, że jest w stanie sprostać wymaganiom swojej roli.

Aby mieć pewność, że wszystko na łodzi działa jak należy, kapitan musi ustalić zasady, których załoga będzie przestrzegać. Ale nie wygląda to dobrze, jeśli "głoszą wodę i piją wino". Zasady obowiązujące na pokładzie dotyczą wszystkich, a dobry kapitan daje przykład.

Jako kapitan łodzi nie zawsze musi robić wszystko sam, czasami może nawet nie sterować łodzią, gdyż deleguje to zadanie komuś z załogi. Delegowanie jest jednak umiejętnością, którą nie wszyscy opanowują, a jest ona niezbędna do sprawnego i bezpiecznego żeglowania. W końcu skipper nie może robić wszystkiego sam. Skuteczne delegowanie polega na nauczeniu załogi zadania, jasnym jego wytłumaczeniu, określeniu konkretnych obowiązków każdego członka załogi oraz wykorzystaniu ich mocnych stron w celu osiągnięcia najlepszych rezultatów. Ważne jest, aby proces ten był przyjemny dla wszystkich zaangażowanych. Właściwe delegowanie nie polega tylko na rozdawaniu zadań, których nikt nie rozumie, podczas gdy skipper nic nie robi; chodzi o wzmocnienie pozycji załogi i wspólną pracę nad wspólnym celem.

Sternik powinien być zawsze pod ręką, gdy jest potrzebny. Oczywiście może on zdrzemnąć się pod pokładem, ale nie powinien zbyt długo przebywać poza kokpitem. W końcu to oni są odpowiedzialni za prowadzenie łodzi.

Podczas żeglowania przez tydzień lub dłużej z załogą ważne jest regularne sprzątanie łodzi. Sprzątanie to powinno wykraczać poza podstawowe czynności, takie jak mopowanie i zmiana łóżek, i powinno obejmować uporządkowanie wszystkich lin i posprzątanie kokpitu. Po kilku dniach żeglowania bez zmiany ustawień liny mogą być splątane i trudne do opan owania, a przedmioty mogą leżeć w kokpicie.

Dobry kapitan powinien mieć szczerą miłość do łodzi. Niezależnie od tego, czy jest to mała łódź, duży zamorski prom, czy klasyczna żaglówka rekreacyjna, każda jednostka zasługuje na odpowiednie traktowanie i opiekę. Nawet jeśli kapitan korzysta z wynajętej łodzi, powinien o nią dbać i unikać niepotrzebnego uszkadzania sprzętu, zaniedbywania konserwacji podczas rejsu czy szorowania żelkotu.

Dobry kapitan honoruje przepisy morskie Colreg. Ale dlaczego tylko 99 %, a nie 100 %? Po prostu dlatego, że nie zawsze konieczne jest ścisłe przestrzeganie przepisów kosztem zdrowego rozsądku. Najczęściej dotyczy to sytuacji unikania innych statków na morzu. Zdarza się, że skipperzy przestrzegają zasad pierwszeństwa na morzu nawet wtedy, gdy jest to "pojedynek" dużego promu z małą żaglówką rekreacyjną. W takich sytuacjach ważne jest, aby być elastycznym i okrążać niebezpieczeństwo dużym łukiem, a nie wymuszać prawo drogi lub inne nierealne oczekiwania. Istnieją jednak inne, niepisane zasady. Ich wyczerpującą listę zamieściliśmy w naszym przewodniku, Etykieta żeglarska od A do Z.

Uczciwość i szacunek między ludźmi powinny być oczywistością nie tylko na morzu, ale także w innych relacjach międzyludzkich. Na statku jest to jednak podwójnie prawdziwe. Kapitan powinien mierzyć wszystkich członków załogi tą samą miarą, nie być przesadnym, nie sprawiać, że ktoś poczuje się urażony i traktować każdego z szacunkiem, niezależnie od tego, czy jest początkującym, czy doświadczonym żeglarzem, kobietą, mężczyzną, bez grosza czy milionerem. Na jachcie różnice społeczne znikają, a wszystkich łączy wspólne doświadczenie żeglowania i praca, która jest niezbędna, aby utrzymać jednostkę w dobrym stanie.

Uważasz, że bycie skipperem to fantastyczna sprawa, ale nie masz jeszcze licencji? Sprawdź naszą ofertę kursów, które poprowadzą Cię od teorii i praktyki aż do egzaminu. Tego lata wyrusz w rejs jako skipper na własnej łodzi.

Nie wszyscy skipperzy mogą się zgodzić z tym stwierdzeniem, ale naszym zdaniem skipper powinien kochać i chronić przyrodę. Podczas żeglowania spotykają się nie tylko z morzem, ale także z licznymi zwierzętami, roślinami i zjawiskami przyrodniczymi. Aby żyć w symbiozie z tym wszystkim na morzu, muszą okazywać szacunek i miłość do Matki Natury. Tym bardziej będą się cieszyć z czasu spędzonego na wodzie.

Chociaż nie wszyscy skipperzy mogą przestrzegać tej zasady, zaleca się, aby skipper zawsze utrzymywał stan czujności i trzeźwości podczas pobytu na łodzi. Pod wpływem alkoholu trudno jest zachować koncentrację i jasność umysłu, dlatego najlepiej jest zostawić ewentualne popijanie rumu załodze. Zachowując trzeźwość, kapitan może zapewnić sobie mniejsze ryzyko wypadków lub potencjalnych problemów ze Strażą Przybrzeżną, a także uniknąć wszelkich negatywnych konsekwencji, które mogą wyniknąć z jazdy pod wpływem i spowodowania szkód lub obrażeń w wypadku.

Jeśli poradzisz sobie z manewrami portowymi, wypłynięcie z mariny nie jest trudne. Ale kapitan musi też opanować sztukę nie wypływania. Problemem jest tu w dużej mierze ego - kapitanat wchodzi im do głowy i wydaje im się, że są niepokonani. Nikt jednak nie jest, w porównaniu z morzem, siłą wiatru, falami i pogodą. Kapitan musi być w stanie stłumić swoje ego i oprzeć się prośbom załogi, która nie może się doczekać wypłynięcia. Umiejętnością jest wiedzieć, kiedy nie należy wypływać, zwłaszcza gdy warunki pogodowe się pogarszają lub są przewidywane, ponieważ może to potencjalnie doprowadzić do wypadku. Kapitan powinien być skłonny do opóźnienia rejsu i pozostania w porcie przez dodatkowy dzień, bez robienia z tego wielkiej sprawy.

Bez względu na to, jak wykwalifikowany jest kapitan, nigdy nie jest sam na morzu. Wielki kapitan bierze pod uwagę nie tylko swój własny statek i podróż, ale także dobro innych żeglarzy. Oznacza to nie tylko rozważną żeglugę, ale także pomoc innym, gdy przychodzi do dokowania przy pomoście lub w innych sytuacjach, w których pomoc może być potrzebna.