Czarnogóra

Boka Kotorska (Zatoka Kotorska) jest jedną z najpiękniejszych zatok na świecie. Ta głęboka zatoka wnika 29 km w głąb lądu, a jej wygląd przypomina norweski fiord. Jej tło stanowią majestatyczne łańcuchy górskie, które w sprzyjających warunkach oświetleniowych odbijają się w powierzchni morza. Nazwa zatoki pochodzi od miasta Kotor, a dzieli się ona na cztery mniejsze zatoki - Herceg-Novo, Risan, Kotor i Tivat. Wysokie góry wznoszą się nad wąskim pasem wybrzeża, chroniąc Boka przed złą pogodą napływającą z północy oraz przed bora wiejącymi w głąb lądu jesienią i zimą.

W Boca Kotor bardzo dobrze działa codzienna termika. Można spodziewać się regularnych silnych wiatrów, które zaczynają wiać po południu. Dzięki strategicznemu położeniu i sprzyjającym warunkom naturalnym zatoka była zamieszkana od czasów starożytnych. W średniowieczu zapewniała ochronę rybakom, żeglarzom i statkom wojskowym, a na jej brzegach wyrosło kilka ważnych miast z potężnymi murami i fortami chroniącymi wejście do zatoki. Najciekawsze miasta i porty w Boca Kotor to Herceg Novi, Kotor, Perast, Tivat, Risan.

PerastByło

miasto nadmorskie. Jest jedynym w Czarnogórze miastem o charakterze barokowym. W XVI wieku był to ważny port i szkoła morska (kształcili się tu oficerowie z carskiej Rosji). Było tu 37 kapitanów, ponad 400 marynarzy i 50 statków na kotwicy. Zamożni kapitanowie i marynarze budowali wystawne pałace, z których wiele zachowało się do dziś. Perast to jeden z najcenniejszych rezerwatów zabytków na Adriatyku, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Warto odwiedzić Muzeum Perastu, w którym znajduje się wiele historycznych i morskich skarbów (trofea, broń, książki nawigacyjne itp.), wenecka twierdza św. Anny (z pięknym widokiem), pałac rodziny Bujoviców, kościół św. Mikołaja i kościół św. Jerzego (St. Dorde). Przy nabrzeżu można zakotwiczyć (głębokość 3 m). Nadbrzeże Perastu jest osłonięte tylko przed wiatrem z kierunku NE. Jeśli wieje, pojawia się fala i lądowanie jest albo niemożliwe, albo bardzo trudne. Ta miejscowość jest naprawdę piękna i warta odwiedzenia. Warto wspiąć się na dzwonnicę, skąd roztacza się piękny widok.

Interesująca jest także sąsiednia wyspa Gospa by Škrpjela (Maryja z klifu), na której znajduje się barokowy kościół i klasztor (można tu zacumować przy nabrzeżu). Wyspa została sztucznie stworzona z kamieni przywiezionych tu przez żeglarzy wdzięcznych za powrót. Na ścianach kościoła znajduje się 68 obrazów, wśród których są złote talerze. Zostały one podarowane przez żeglarzy w podzięce za uratowanie ich w niebezpiecznych sytuacjach podczas długich rejsów.

Perast jest prawdziwym klejnotem architektonicznym. Port jest wciąż mało znany i rzadko odwiedzany. W tym też tkwi jego piękno. Na dwóch wyspach przed Perastem znajdują się starożytne klasztory. Dorde (św. Jerzego) i Gospa od Škrpelja (Matki Boskiej z Klifu). Na wyspie tej stoi okazały kościół pielgrzymkowy. Przy kościele znajduje się krótkie molo o odpowiedniej głębokości. Nie wolno przy nim stać, ale nigdzie nie jest to napisane. Jeśli wylądujesz tu w nocy, możesz spędzić spokojną i romantyczną noc w pobliżu kościoła.

TivatPołożony w Boca

Kotor, Tivat jest bardzo żywym miastem. Miejsce to było zamieszkiwane od czasów starożytnych, o czym świadczą znaleziska archeologiczne pod powierzchnią morza. W średniowieczu miasto należało do bogatych rodzin żeglarskich, które budowały tu rezydencje. Do lokalnych atrakcji należy kościół św. Antoniego oraz wieża obronna i kaplica rodziny Buć. Pierwotny port morski został przekształcony w luksusową marinę Porto Montenegro (link do oficjalnej strony mariny tutaj

Na wybrzeżu zatoki Tivat jest wiele pięknych plaż - np. przy kanale Veritage, w pobliżu latarni morskiej znajduje się plaża Opatovo (piaszczysta plaża o długości 200 metrów), w pobliżu osady Donja Lastava jest około kilometrowa plaża z pomostami i małymi piaszczystymi miejscami, kamienista i piaszczysta plaża przy przylądku Seljanovo oraz piaszczysta plaża Belane. Naprzeciwko miasta znajduje się kilka małych wysp, które mogą poszczycić się bogatą historią. Na wyspie Prevlaka, zwanej Wyspą Kwiatów, znajdują się ruiny klasztoru św. Michała Archanioła. Na wysepce Sveti Marco francuska organizacja Club Mediterranée ma ośrodek zbudowany w stylu polinezyjskiej wioski.

BudvaBudva jest

najpopularniejszą miejscowością turystyczną w Czarnogórze. Budva jest położona nad szeroką Zatoką Budvańską. Od silnych wiatrów z głębi kraju chronią ją góry Lovćen i Pastrovići. Historia miasta sięga 2 600 lat temu, kiedy to według legendy zostało ono założone przez Kadmóma, syna króla fenickiego. Cały półwysep otoczony jest potężnymi murami z XIV wieku. Wały chronią cytadelę i stare miasto, które można zwiedzić pieszo. Budva wiele wycierpiała w swojej burzliwej przeszłości, od oblężeń po wielkie trzęsienie ziemi w 1979 roku. Nie wyróżnia się zabytkami pierwszej klasy, jak Kotor, ale i tak zachwyci Cię swoją szczególną atmosferą średniowiecznego miasta. Do miasta prowadzi siedem bram zamkowych. Dwie najbardziej imponujące bramy to Brama Twierdzy (Kopnena Gate) i Brama Morska (Morska vrata), za którymi zaczyna się plątanina wąskich uliczek, kafejek, przejść i małych placyków.

Najpiękniejsze zabytki historyczne można zobaczyć w południowej części starego miasta. Jana Chrzciciela z dzwonnicą, Pałac Biskupi i kościół św. Sawy, a także twierdza z kościołem Świętej Trójcy. Jedną z najstarszych budowli jest kościół Matki Bożej, który został wzniesiony na cyplu w 840 roku. W północnej części miasta znajduje się nowoczesna galeria i muzeum miejskie, w których można zapoznać się z historią miasta. Miasto jest jednym z najbogatszych stanowisk archeologicznych w Europie. Odkryto tu rozległe pozostałości z czasów starożytnych i greckich. Większość z nich została odkryta podczas wielkiego trzęsienia ziemi w 1979

Budva słynie również z pięknych plaż. Tuż obok cytadeli znajduje się plaża Mogren, która została odznaczona Błękitną Flagą. Składa się ona z dwóch części, które są połączone ścieżką wykutą w skale. Całkowita długość plaży wynosi około 400 metrów, a jej powierzchnia składa się z gruboziarnistego piasku. W środkowej części Zatoki Budvan znajduje się długa żwirowa plaża zwana Slovenska. Około 15-20 minut drogi na północ znajduje się inna ładna plaża o nazwie Jaz.

Dukley Marina BudvaMarina Budva

jest jedną z większych marin w Czarnogórze. Oferuje 300 miejsc do cumowania z podłączeniem do wody i prądu, prysznicami i toaletami. WIFI, sklep spożywczy oraz kilka kawiarni i restauracji umilą wam pobyt. W mieście znajduje się lekarz i apteka. Parking jest tu dość drogi i często zajęty w sezonie (maj - koniec września). Za łódź 12-metrową zapłacisz 66 EUR, za 14-metrową - 80 EUR, za 15-metrową - 87 EUR, a za 17-metrową - 107 EUR.

Nawigacja do portu: najlepiej podejść od południowego zachodu, należy obrać wyspę Sveti Stefan około 250 metrów na prawą burtę i wpłynąć do kanału (toru wodnego) oznaczonego bojami (głębokość kanału 5 metrów). Dostęp od południowego wschodu nie jest zalecany. Znajdują się tu mielizny i skały. W przypadku silnej boi tor wodny prowadzący do portu jest nieprzejezdny. Przed wejściem do mariny można zacumować na głębokości 8 metrów. W marinie jest wietrznie, ale morze jest spokojne. Znajduje się tu stacja benzynowa.

Sveti Stefan Po przeciwnej stronie

leży wyspa i piękne miasteczko rybackie Sveti Stefan. Zostało ono założone w XV wieku na skalistym półwyspie, połączonym z lądem wąską szyją. 12 rodzin z rodu Pašroviców zbudowało tu wioskę rybacką. Każda rodzina miała dom z zapasami żywności, który służył jako schronienie w razie niebezpieczeństwa. Kamienne domy były otoczone murami. Całe miasto powstało z łupów zdobytych podczas najazdu tureckiej galery. Obecnie znajduje się tu najbardziej luksusowy kurort w Czarnogórze, odwiedzany przez polityków, sportowców i celebrytów z całego świata. Warto odwiedzić tę wyspę, jest bardzo fotogeniczna :-) Znajdują się tu piękne plaże, w lecie otoczone łańcuchami. Można tu zakotwiczyć na głębokości 8-12 metrów.

Kotor znajduje się w

Boce Kotorskiej. Jest to najlepiej zachowane średniowieczne miasto w Czarnogórze, które od 1979 r. znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Kotor leży u stóp wysokiej na 1749 m góry wapiennej Lovćen. Jest to jedno z niewielu miast na wybrzeżu Adriatyku, które zachowało wygląd średniowiecznego miasta typowego dla XII-XIV wieku. Miasto jest otoczone potężnymi murami miejskimi o długości 4,5 km, w niektórych miejscach wysokimi na 20 metrów i szerokimi na 15 metrów.

Większość zasług za budowę fortyfikacji należy przypisać Wenecjanom, którzy rządzili Kotorem przez prawie cztery wieki. Miasto było w stanie wytrzymać kilkumiesięczne oblężenie. Na mury można wspiąć się wysoko nad zatokę i na tarasy pierwotnego średniowiecznego zamku św. Jana (Tvrdjava sv. Ivan). Wspinaczka trwa miejscami 30-40 minut, ale zdecydowanie warto! Po drodze można podziwiać zapierające dech w piersiach widoki. Wstęp na fort jest płatny - 3 EUR od osoby. Do schodów prowadzących do twierdzy można dotrzeć krętą alejką, która prowadzi na wschód od pałacu Grbonja. W systemie fortyfikacji zachowały się trzy bramy, z których najstarsza, południowa (Brama Gurdića), pochodzi z IX wieku. Zachowała się także główna brama morska (Morska vrata) oraz brama północna.

Miasto było ważnym ośrodkiem morskim i handlowym. Tradycja morska sięga IX wieku, kiedy to założono tu najstarsze stowarzyszenie żeglarzy na wschodnim wybrzeżu Adriatyku (Bractwo Ludzi Morza z Boki Kotor). Instytucja ta zrzeszała większość marynarzy, zbudowała własny arsenał (produkcja i naprawa statków), prowadziła rozległą działalność handlową, wspierała marynarzy i rodziny tych, którzy zginęli na morzu, dbała o obronę miasta oraz kontrolę bezpieczeństwa i zdrowia na statkach. Oprócz żeglugi morskiej ludność utrzymywały inne zawody, takie jak złotnictwo. Działała tu również znana szkoła malarska.

Stare miasto jest zbudowane na planie trójkąta. W wąskich uliczkach i placach średniowiecznego centrum można znaleźć wiele zabytkowych budynków. Największymi klejnotami miasta są rozległy Plac Broni, renesansowa wieża zegarowa (Gradski Toranj), Plac Wyzwolenia (Trg Oslobodenja), na którym stoi Pałac Pima, św. Tryfona (najsłynniejszy zabytek miasta, znajdują się tu szczątki tego męczennika), pałac rodziny Drago, bastion Gurdića, pałac bizantyjski (14. Kościół św. Franciszka, kościół św. Pawła (z XIII w.), kościół św. W okresie międzywojennym był wykorzystywany jako magazyn broni i więzienie dla kobiet), kościół św. Warto odwiedzić także słynne Muzeum Morskie, w którym można zobaczyć przedmioty pochodzące z XV-XVIII wieku. XVIII i XVIII w., modele statków, stare mapy i plany, części statków, broń, portrety marynarzy.

Pływanie: na Riwierze Kotorskiej nie znajdziesz piaszczystych plaż, które są powszechne w innych częściach wybrzeża Czarnogóry. Są tu głównie pontony, mola, plaże żwirowe i betonowe tereny zielone. Kąpiel jest możliwa na plaży Morinj (około 1 km długości, plaża piaszczysto-żwirowa), plaży Risan (między Risan a Strp) i plaży Bajova kula (popularna plaża, 60 metrów długości). W sezonie morze może być zanieczyszczone. Znacznie ładniejsze kąpieliska znajdują się w okolicach Budvy.

Port w KotorzeJest to całoroczny

celny, w którym kapitanat portu i urząd celny znajdują się na nabrzeżu; policja

jest

w mieście. Port oferuje miejsca do cumowania z podłączeniem do wody i prądu. Najprzyjemniejsze i najspokojniejsze miejsce do cumowania znajduje się przy ujściu rzeki, obok biura portu. Konieczne jest cumowanie dziobem do góry rzeki (przy silnym prądzie nie można tu stać). Można też stanąć przy głównym nabrzeżu lub na kotwicy w zatoce (głębokość 7 metrów) na końcu zatoki. Port jest dobrze chroniony. Cena za postój wynosi około 50 EUR za jacht o długości 46 metrów. Można też zakotwiczyć w małej marinie Muo. Jest ona położona na zachodnim wybrzeżu Zatoki Kotorskiej, mniej niż 1 milę od Kotoru. Jest tam woda i elektryczność. Do Kotoru kursuje regularny autobus. Ostrzeżenie. Woda w marinie jest zdatna do picia, ale nie jest zbyt dobrej jakości.

Kotor to pięknie położone miasto u podnóża Lovcen o wysokości 1749 m. Starożytne miasto położone między murami jest naprawdę piękne. Warto odwiedzić także twierdzę wznoszącą się 200 m nad portem. Weź trochę lepsze buty, miejscami wspinaczka nie jest łatwa. Na molo znajdują się liny cumownicze i elektryczność. Kotor jest portem celnym, w którym można się również odprawić. Zalecam dokonanie pierwszej odprawy wjazdowej po przyjeździe do Czarnogóry w Kotorze, a wyjazdowej w Zelenicy.

RisanMiasto

założone przez plemię Ilirów i było rządzone przez wojowniczą królową Teutę. W czasach starożytnego Rzymu miasto to było najważniejszym portem w Boca, później jego rolę przejął Kotor. Działała tu najstarsza mennica na ziemiach państw południowosłowiańskich. Dziś można tu zobaczyć kilka interesujących zabytków, takich jak wykopaliska rzymskiej willi i starożytne mozaiki podłogowe (150 m od wykopalisk), pozostałości dwóch tureckich fortec czy pałac rodziny Ivelić (z tej rodziny pochodziło wielu znanych żeglarzy, kupców i dyplomatów).

Port RisanMały port

dla jachtów. Cumować można przy główce mola (głębokość 3 metry) lub przy nabrzeżu (głębokość 2 metry). Jest tu miejsce dla 3-4 jachtów. Nie wolno stać przy falochronie. Port jest bezpieczny, ze względu na termikę w nocy mogą występować silne wiatry północne. Można tu również zakotwiczyć na głębokości 8-10 metrów. Kotwica dobrze trzyma. W porcie nie ma elektryczności. W południowo-wschodnim rogu znajduje się kran, z którego można czerpać wodę (potrzebny jest długi wąż). Olej napędowy można kupić w kanistrze w warsztacie oddalonym o 200 m od drogi na Kotor. W porcie znajduje się dość dobrze zaopatrzony minimarket, restauracja i kawiarnia z Wi-Fi. Niedaleko znajduje się też większy supermarket.

Risan to ładny starożytny port, w którym znajdują się wykopaliska rzymskiej willi. Warto odwiedzić także wyspę Stradioti. Po południowej stronie tej wysepki w Boca Kotor znajduje się ładne i spokojne kotwicowisko.

UlcinjNiegdyś

znane miejsce i kamienne gniazdo piratów, którzy wypływali z zatoki Valdanos i napadali na statki przez ponad dwa stulecia. Piraci mieli wielką władzę. Zbudowali tu fortecę i przejęli znaczną część terytorium. Równolegle z piractwem rozwijał się tu handel niewolnikami. Piraci sprowadzali niewolników głównie z Włoch i Dalmacji i żądali za nich okupu. Sprowadzano tu również niewolników afrykańskich do pracy w rolnictwie i na morzu. Niektórzy z nich byli doskonałymi kapitanami. Dziś w mieście znajduje się wiele ciekawych budynków i zabytków. W wąskich uliczkach starego miasta, które zachowały swój średniowieczny charakter, można znaleźć małe sklepiki z ręcznie robionymi wyrobami (ręcznie robione złoto i srebro, wyroby skórzane i ceramika).

Atmosfera miasta ma orientalny posmak. Znajdują się tu meczety, a z restauracji unosi się zapach tureckich specjałów. Miasto nie jest otoczone majestatycznymi górami, lecz pagórkowatym krajobrazem z żyzną glebą. Uprawia się tu cytrusy, granaty, morele, brzoskwinie, winogrona, melony i ekologiczne warzywa! Mieszkańcy sprzedają swoje owoce i warzywa w straganach lub drewnianych budkach na każdym rogu. W pobliżu miasta znajduje się piękna plaża (Velika plaža) z drobnym, białym piaskiem, który zawiera dużo jodu i innych pierwiastków, dzięki czemu ma właściwości lecznicze. W zatoce panują idealne warunki do uprawiania windsurfingu i kitesurfingu. W niewielkiej odległości od plaży znajduje się również wrak statku zatopiony na głębokości 15 metrów.

Port UlcinjMały port

, można stanąć bokiem na molo (głębokość 3 metry). Zdecydowanie nie należy stawać na miejscu zarezerwowanym dla promu. Gdy jest wietrznie, morze przy nabrzeżu faluje. Nie ma wody ani prądu. Nie pobiera się opłat za parkowanie. Można też zakotwiczyć w środku zatoki na głębokości 4 metrów. Ulcinj ma dużo lepszy stosunek jakości do ceny niż Budva. Są tu dobre knajpki z o połowę niższymi cenami i pięknym widokiem na morze :-).

Tutaj

zbudowano stocznię Bijela

, wokół której stopniowo rozrastało się obecne miasto. Miejscowi szkutnicy uczyli się swojego fachu od rzemieślników przybyłych z Korczuli (istniała tu słynna szkoła szkutnicza). Starożytną tradycję budowy statków kontynuują nowoczesne stocznie, w których naprawia się małe jachty i statki oceaniczne.

Herceg NoviMłodsze miasto

Czarnogóry, założone w 1382 r. przez bośniackiego króla Tvrtko w celu poprawy kontroli nad wejściem do Boki Kotor. Mieszkańcy miasta zajmowali się głównie rybołówstwem, handlem solą oraz założono tu fabrykę jedwabiu (drugą w Europie), która przyciągała wielu rzemieślników. Stare miasto chroniły mury i twierdze, które zachowały się do dziś: Twierdza Morska (Forte Mare) stoi nad morzem, a Górny Zamek (Gorni grad) - w głębi lądu.

Dziś to stare portowe miasto przypomina kwitnący ogród. Rośnie tu ponad 200 gatunków roślin, przywiezionych niegdyś przez żeglarzy z rejsów. Na przestrzeni wieków do miasta przybyły rośliny ze wszystkich kontynentów, tworząc niepowtarzalną atmosferę. W szczególności rosną tu eukaliptusy, sosny, cyprysy, palmy kokosowe, agawy, magnolie, daktylowce, mimozy itp. Miasto jest bardzo zróżnicowane i kryje w sobie wiele zabytków historycznych. Do najpiękniejszych należy turecka wieża zegarowa Salaat Kula z XV w., studnia Karanja, hiszpańska twierdza Spanjola, Kahli Kula (Krwawa Wieża) z okresu panowania tureckiego (służyła jako więzienie), obecnie pełni funkcję teatru), klasztor franciszkanów ze szpitalem.

W centrum starego miasta znajduje się ładny plac z kawiarniami i kościołem św. Michała Archanioła. Michała Archanioła. Warto odwiedzić także pobliską twierdzę na wyspie Mamula (twierdza uważana była za nie do zdobycia, broniła wejścia do Boki Kotor, a później służyła jako obóz koncentracyjny) oraz twierdzę Arza, która niegdyś strzegła wejścia do Boki Kotor. W mieście znajduje się Muzeum Morskie (Pomorski muzej) z ekspozycjami modeli starych statków i różnego rodzaju sprzętu żeglarskiego. Riwiera miejska ma długość 25 km, z wieloma ładnymi plażami rozrzuconymi wśród wiosek i gajów oliwnych. Nad miastem wznoszą się góry Orjen (najwyższy szczyt ma 1 895 m n.p.m.).

Port w Herceg NoviW okresie letnim

dość ruchliwy (muzyka z pobliskich barów i restauracji, promy), przez większość roku jest tu kilka miejsc do cumowania, za opłatą można też podłączyć wodę i prąd. Jest też stacja benzynowa. Na nabrzeżu znajduje się bankomat, kilka dobrze zaopatrzonych supermarketów, targ farmerski ze świeżymi warzywami, owocami i rybami oraz wiele kawiarni i restauracji. W mieście jest lekarz i apteka. Port jest dobrze chroniony przed wiatrami z kierunków N, NE i E. Nie jest natomiast chroniony przed wiatrami z kierunków N (wzbierające fale) i W (niebezpieczne wiatry). Możliwe jest również kotwiczenie po zachodniej stronie portu w wodzie o głębokości 4-6 metrów. Nie wolno kotwiczyć po wschodniej stronie falochronu.

Bar

miasto

przemysłowe i

portowe. Okolice Baru mają długą tradycję uprawy drzew oliwnych. Wokół miasta znajdują się rozległe gaje oliwne. W pobliżu wsi Mirovica znajduje się podobno najstarsze drzewo oliwne na świecie, liczące 2 000 lat. Zgodnie z tradycją, żaden mieszkaniec Baru nie mógł się ożenić, dopóki nie zasadził co najmniej 10 drzew oliwnych.

W mieście kończy się jedyna w Czarnogórze linia kolejowa z Podgoricy i Belgradu. Linia kolejowa jest wyjątkowym dziełem inżynierii, ponieważ obejmuje kilkaset tuneli i mostów pokonujących trudne do przebycia przeszkody naturalne. W mieście znajdują się dwie plaże: Plaża Topolica (położona w pobliżu portu) oraz Plaża Czerwona (położona na północ od miasta). Jej nazwa pochodzi od niezwykłego koloru piasku i legendy o syrenie Nereidzie. Warto również wybrać się na wycieczkę nad jezioro Skadar (taksówką lub pociągiem, bilet jest tani).

Stari Bar (miasto duchów) jest historyczną poprzedniczką Baru i zdecydowanie warto je odwiedzić! Można tu znaleźć kilka ładnych zabytków. W Barze są dwie mariny - A.D. marina i OMC marina. Miasto jest położone w głębi lądu, kilka kilometrów od morza. Miasto zostało zbudowane u podnóża gór Rumija, które wznoszą się na wysokość prawie 1600 metrów nad poziomem morza. Z trzech stron miasto jest chronione przez klify, a od strony zachodniej przez mury. W 1878 r. Turcy wysadzili magazyny prochu i zniszczyli to piękne miasto. Zniszczenia dopełniło trzęsienie ziemi w 1979 roku. Dzięki temu miasto zyskało przydomek miasta duchów. Dziś można zobaczyć kilka zrekonstruowanych budynków (Pałac Arcybiskupi, wieża zegarowa, część fortyfikacji, akwedukt i dwa kościoły).

A.D. Marina BarA bigemarina

i całoroczny port celny (molo celne w porcie przemysłowym OMC). Dom kapitana (Lučka Kapetania) znajduje się za parkiem, naprzeciwko wejścia do portu celnego, obok restauracji ogrodowej.) Na wodzie znajduje się 370 miejsc do cumowania, podłączona jest woda i prąd. W pobliżu mariny znajduje się dobry serwis techniczny, sklep ze sprzętem żeglarskim, kilka supermarketów, targowisko z owocami i warzywami, wiele barów, kawiarni i restauracji. Bank, poczta, szpital, apteka.

OMC MarinaPrzemysłowa marina

z pomostem celnym. Na brzegu znajduje się 300 miejsc do cumowania, a na wodzie jest niewiele miejsca. Zaleca się raczej pobyt w marinie A.D. Uwaga! W kapitanacie w Barze nie można pobierać opłaty za znaczek (winietę). Trzeba ją kupić na poczcie lub w banku, ale są one zamknięte od soboty w południe do poniedziałku rano.

ZelenikaPrzez cały rok

port

celny

, ze względu na formalności

celne

konieczne jest zejście z nabrzeża, na którym wiszą duże czarne odbijacze. Aby uniknąć zabrudzenia kadłuba, lepiej cumować dziobem lub rufą, a nie burtą. Można też zakotwiczyć na noc przy molo (palec do kotwiczenia około 10 metrów, dwie liny za rufą). W przypadku żeglugi lepiej jest dopełnić formalności celnych w Kotorze.

Ten górzysty półwysep oddziela Boka Kotorska od otwartego morza. Szczególnie południowa część półwyspu jest bardzo popularna. Znajdują się tu piękne zatoki i plaże. Znajduje się tu także piękna niebieska jaskinia (Plava Špilja). Przy słonecznej pogodzie załamanie światła tworzy ciekawe efekty świetlne. Można też popływać i poopalać się na plaży Žanjica lub na plaży Pržna i plaży Rosa (ładna plaża skalista).

W Tivacie wybudowano nową, nowoczesną marinę Monte Negro. Przystań architektonicznie dobrze komponuje się z miejscową architekturą i sprawiła, że stary, nieestetyczny port wojskowy stał się centrum żeglarskiego życia Boki. Dzięki stopniowej odbudowie samo stare miasto odzyskuje swoje pierwotne piękno.

Jeśli chodzi o jedzenie, na pewno będzie Ci smakowało. Kuchnia nie jest może zbyt urozmaicona, ale można mieć pewność, że potrawy są zawsze przygotowywane ze świeżych składników i w jakości ekologicznej! Podstawowymi składnikami są świeże ryby, oliwa z oliwek, zboża i warzywa w postaci sałatek. Są też raki, ośmiornice, małże i inne owoce morza. Ryby najczęściej przyrządza się grillowane z aromatycznymi ziołami i czosnkiem, smażone lub w postaci gęstej zupy rybnej (brodet).

Do tradycyjnych czarnogórskich specjałów należą: jagnięcina w mleku (lamb in mljek), Burek (małe torebki wypełnione serem lub mięsem), Kacamak (rodzaj tłuczonych ziemniaków z mąki pszennej i kukurydzianej, podawany z serem i mączką kukurydzianą), sery z mleka koziego, krowiego i owczego, kiełbasy z regionu Cetinje, Rastan (z kapusty i ziemniaków), Kajmak (dojrzały ser), obfite zupy z mięsa i warzyw, zupa rybna (riblja čorba) lub zupa pokrzywowa (čorba z pokrzyw), Popeci (chrupiące i soczyste filety wieprzowe), gulasz z ośmiornicy, grillowane kalmary (grillowane kalmary), grillowane ryby (grillowane ryby), risotto z owocami morza, kebaby, pljeskavica (klopsiki wołowe lub jagnięce) lub cevabcici. Słynnym przysmakiem i symbolem tutejszej kuchni jest Njeguški pršut. Długą tradycję mają również czarnogórskie wina. Najsłynniejszym i najlepszym czerwonym winem jest Vranac, a białym Krstac.

W regionie przybrzeżnym Czarnogóry panuje klimat śródziemnomorski, z ciepłymi, suchymi latami i łagodnymi, deszczowymi zimami. Średnia temperatura latem wynosi 27 °C, a średnia temperatura morza 25 °C. Maksymalne temperatury powietrza mogą dochodzić do 40 °C. Maksymalne temperatury powietrza mogą dochodzić do 40 °C. Jesień jest przyjemna i słoneczna aż do końca października, a czasem do połowy listopada. Wiatr w tym regionie jest silnie uzależniony od termiki dziennej (tj. regularnych silnych wiatrów, które wzmagają się po południu i słabną pod wieczór) oraz od wysokich gór. Najczęstsze wiatry wieją z NW i SE. Bryza dzienna nie jest w stanie pokonać wysokich gór, a przeważający wiatr północno-zachodni może wzrosnąć z 3 Bf do 5 Bf po południu. Na tym obszarze występują również północno-wschodnie bory (silne zimne porywiste wiatry spadające z gór) oraz południowe i południowo-wschodnie wiatry jugo. Zarówno bora, jak i jugo unoszą duże fale. Niebezpieczna bora wieje głównie zimą, ale można ją spotkać również latem. Najczęściej wieje w Boca Kotor w zatoce Risan. W okolicach Baru bora prawie nigdy nie wieje.

Po przyjeździe do Czarnogóry wszyscy odwiedzający mają obowiązek zameldować się w ciągu 24 godzin we właściwym oddziale policji. W przypadku przyjazdu statkiem należy przybyć do najbliższego portu celnego, zarejestrować statek w urzędzie portowym, złożyć wniosek o zezwolenie i uiścić opłatę za znaczek lub winietę. Winieta musi być przyklejona w widocznym miejscu (np. na maszcie lub w oknie). Cena winiety zależy od długości statku i długości pobytu (od tygodnia do roku). Opłata za łódź o długości 7-12 metrów wynosi 40 EUR/7 dni lub 95 EUR/miesiąc. Za łódź o długości 12-17 metrów zapłacisz 120 EUR/7 dni lub 220 EUR/miesiąc.

Do rejestracji łodzi potrzebny jest paszport, dokumenty łodzi, licencja kapitańska, ubezpieczenie łodzi, lista załogi oraz potwierdzenie, że jesteś właścicielem łodzi (jeśli jesteś właścicielem), upoważnienie do korzystania z łodzi (notarialne pełnomocnictwo) lub umowa czarterowa z firmą czarterową. Proces odprawy trwa około 20-30 minut. Jeśli płyniecie z Chorwacji, pierwszym portem celnym jest Zelenika, ale zazwyczaj tolerowane jest żeglowanie aż do Kotoru, gdzie odbędzie się odprawa celna. Osoby, które chcą mieć absolutną pewność, mogą złożyć wniosek o pozwolenie na odprawę w porcie Zelenika, dzwoniąc pod numer +38 23 16 78 27 60. Główne porty celne znajdują się w miejscowościach Zelenika, Kotor, Bar i Budva. Ostrzeżenie. Kapitanat w Barze nie może pobierać opłaty za stempel (winietę). Trzeba ją kupić na poczcie lub w banku, ale są one zamknięte od soboty w południe do poniedziałku rano. W przeciwnym razie winieta zostanie wydana przez biuro portowe.