Cyklady

Pogoda i warunki pogodoweW kwietniu

, maju i czerwcu, a także we wrześniu i październiku, wiatry na Morzu Egejskim i Jońskim są stałe i niezawodne. W tym okresie nie występują silne wiatry roztopowe. Ponadto po zakończeniu wysokiego sezonu morze nagrzewa się do tropikalnej temperatury 28-30°C. Z kolei w sezonie wysokim meltemi występuje z pełną mocą. Jest to wiatr katabatyczny, który może narzucić żeglarzom trudne warunki, ale przynosi też ochłodzenie, dobrą widoczność i mniejszą wilgotność. Jako jeden z niewielu wiatrów śródziemnomorskich nie słabnie wraz z końcem dnia i może utrzymywać się przez sześć dni z rzędu. Pływanie w Grecji jest możliwe od maja, kiedy temperatura morza osiąga 19-21°C. Średnia maksymalna dzienna temperatura powietrza na Naksos wzrasta od 19°C w kwietniu, przez 27°C w lipcu i sierpniu, aż do października, kiedy temperatura spada do 22°C.

Należy zachować ostrożność podczas rejsów nocnych. W okolicy nie ma zbyt wielu świateł na różnych niebezpieczeństwach. Przy silnych wiatrach należy uważać na zawietrzne strony wysp. Ich wysokość powoduje, że wiatr za wyspami wieje o 1-2 Bf silniej niż poza wyspami, ponieważ wiatry wpadają tu w silne porywy. Gdy zbliżasz się do wysp, biała, spieniona powierzchnia przed Tobą będzie stanowiła wyraźne ostrzeżenie. Sprawdź dokładnie żagle, gdy przejmiesz jacht.

Bramą dla żeglarzy jest Thera Harbour w wewnętrznej części krateru. Kotwiczy się tu dziobem do dużej boi, a rufą do mola, więc potrzebne są naprawdę długie liny. Cumowanie nie jest łatwe, zwłaszcza w szczycie sezonu, kiedy może tu być "tłoczno".

Miasto Thera, które z pewnością znasz z widoków z Grecji, wznosi się wysoko nad portem. Można się do niego dostać pieszo, kolejką linową, na osiołku lub mule. Widok z białych domków w dół krateru z pewnością Cię oczaruje. Krater powstał w wyniku ogromnej erupcji wulkanu około 1450 r. p.n.e., która była trzykrotnie silniejsza niż erupcja wulkanu Krakatoa w 1883 r. Stożek wulkaniczny został rozerwany przez wybuch. Stożek wulkaniczny został rozerwany, wyspa pękła, a w jej centrum powstała laguna morska o powierzchni 84 km2, która obecnie, jak na ironię, jest największą atrakcją wyspy. W wyniku eksplozji powstało potężne tsunami, które dotarło do wybrzeży Hiszpanii i prawdopodobnie przyczyniło się do upadku cywilizacji minojskiej na Krecie. Pozostałości po tej tragedii można zobaczyć w miasteczku Akrotiri, zwanym "greckimi Pompejami", gdzie znajdują się wspaniale zachowane ruiny minojskiego miasta, w tym część willi z mozaikową podłogą lub trzypiętrowe domy z freskami, młyn czy warsztat garncarski.

Prawdziwą oazą spokoju jest Oia, majestatyczna miejscowość wznosząca się we wschodniej części wyspy na krawędzi kaldery, czyli krateru wulkanicznego w kształcie kotła. Żeglarzy z pewnością zainteresuje tutejsze Muzeum Morskie.

Również na wschodnim wybrzeżu znajdują się ruiny Arkhea Thira, starożytnego miasta Thira, z którego rozciąga się zapierający dech w piersiach widok na morze.

Jeżeli przypłyniesz do Nea Kameni wcześnie rano lub przed zachodem słońca, możesz wylądować bezpośrednio przy molo. Zalecamy przywiązanie kotwicy dziobem do rufy na molo, aby uchronić się przed bocznymi falami, które od czasu do czasu wpływają do zatoki. O zachodzie lub wschodzie słońca najbardziej spodoba Ci się prawdziwa atmosfera tego miejsca. I to bez turystów i zbieraczy! Po północno-wschodniej stronie Néa Palaia Kamméni znajduje się mała kaplica ze źródłami termalnymi. Można tu zakotwiczyć na dość dużej głębokości lub przywiązać się do jednej z boi i przepłynąć pod kaplicą do zatoczki z czerwoną, żelazistą wodą, gdzie znajdują się źródła termalne i cieplejsza woda. Kąpiel w śmierdzącym błocie jest przyjemna. Można tu pływać także rano lub wieczorem, jeśli chce się cieszyć kameralnością miejsca bez turystów. Jeśli chcesz przepłynąć przez cieśninę między dwiema wyspami, tylko w ciągu dnia. Mapy tego rejonu nie są do końca dokładne i znajduje się tu duża skalista mielizna, którą należy omijać.

Kalderze i w jej pobliżu znajduje się kilka interesujących wysp, z których największą jest niedawno aktywny wulkan Nea Kameni. Znajduje się on we wschodniej części wyspy i trzeba uiścić opłatę za wstęp na wyspę, aby wejść do krateru wraz z tłumem turystów, którzy przypłynęli łodzią z Santorini. Na południowym wschodzie znajduje się wysepka Néa Palaia Kamméni, oddzielona wąskim, płytkim przesmykiem.

Ios

Wyspa Ios była miejscem ostatniego spoczynku greckiego poety Homera. Według legendy, stąd pochodziła jego matka, a poeta schronił się tu, aby szukać spokoju przed śmiercią. Inne źródła podają, że zmarł na statku płynącym do Aten. Tak czy inaczej, jego grób znajduje się w mieście Plakotos, w górzystej, północnej części wyspy. Co roku 15 maja odbywają się tu uroczystości ku czci Homera, kiedy to z portu, w którym zmarł, wyrusza procesja niosąca płonącą pochodnię przez całe dziesięć kilometrów do jego grobu. Poza tym wyspa jest mekką dla młodszych turystów, którzy oddają się tutejszemu bujnemu życiu, zwłaszcza w szczycie sezonu. Jeżeli, podobnie jak sam Homer, pragniesz spokoju, znajdziesz go na plażach Psati i Kalamos lub wybierz się w głąb lądu, aby zwiedzić klasztory Kalamos i Pyrgos. Żeglując dalej na północ, zatrzymaj się na chwilę na wyspach Skinousa, Dhrima, Kato lub Koufonisos. Nie są one niczym szczególnym, ale właśnie to czyni je wyjątkowymi - nawet w szczycie sezonu są oazą spokoju.

Port IosZ Santorini

trzeba popłynąć na północ. Port Ios można rozpoznać z daleka po weneckiej fortecy na wzgórzu i dwóch wiatrakach nieco dalej. Do basenu można wpłynąć zarówno dziobem, jak i rufą. Nabrzeże północne jest zarezerwowane dla szybkich promów do godziny 18.00, później jest dostępne dla nadzoru policyjnego. Ważne jest, aby używać wielu odbijaczy i trzymać się z dala od nabrzeża, nawet powolne promy mogą tu rozkołysać wodę. Dno jest muliste, ale idealne do trzymania kotwicy.

Naxos i ParosKolejna część

trasy przebiega między wyspami Naxos i Paros. Kiedy kultura cykladzka rozkwitała, Naksos stała się jednym z jej centrów. Później wyspa została podbita przez Wenecjan, a następnie przez Turków, a wpływy te wywarły znaczący wpływ na miejscową architekturę. Stolicą wyspy jest tętniące życiem Naksos, gdzie znajduje się przystań z dostępem do wody i elektryczności.

Paros to trzecia co do wielkości wyspa w tym regionie, słynąca z wydobycia marmuru, który był stąd eksportowany do najlepszych rzeźbiarzy w całej Grecji. Dzięki swojej naturalnej obfitości i żyzności Paros nie ma takiej potrzeby przyciągania turystów, jak inne greckie wyspy. Mimo to może być tu bardzo tłoczno, zwłaszcza w szczycie sezonu, kiedy wyspa przyciąga surferów z całego świata. W stolicy Paros, Paroikia, warto zwiedzić wspaniałą katedrę Panagia Ekatondapiliani, pochodzącą z X wieku. Jest ona wspaniałym przykładem lokalnego marmurowego wykonania. W pobliżu znajduje się Muzeum Archeologiczne, w którym można zobaczyć m.in. unikalną część Kroniki Marmuru Pariańskiego. Port Naoussa w północnej części wyspy stał się modnym miejscem, gdzie w przyjemnym otoczeniu można wypić kieliszek wybornego wyspiarskiego wina lub zjeść smaczne lokalne potrawy.

Marina NaxosOdpowiedź

przybycie stanowi marmurowy łuk na półwyspie Apollonas, a także liczne promy w porcie. Należy uważać na rafę Vrakhos Frouros, która znajduje się w odległości 1 ¼ mili na zachód od mariny. Wrak promu rozbił się tutaj w 2000 roku, a szczyt masztu jest widoczny nad wodą i oznaczony boją. Problemy mogą sprawiać również rozbitkowie promów pływających z dużą prędkością. W przypadku silnych roztopów występują falowanie morza i podmuchy wiatru. Wodę można znaleźć przy przystani promowej oraz w kawiarni na Apollonas. Zacumujesz na początku mola, gdzie przypłynie do Ciebie minicysterna. Zapasy prowiantu można kupić na targu za przystanią, gdzie przygotują też dobre wino beczkowe.

W drodze na mury weneckiej fortecy przejdziesz przez labirynt łuków, tuneli i mostów, mijając liczne przytulne tawerny i restauracje. Jednym z najbardziej imponujących zabytków wyspy jest Brama Portara, stojąca na wysepce Palatia, gdzie znajduje się droga prowadząca na stały ląd. Pierwotnie miało to być wejście do świątyni Apolla, której budowę rozpoczęto w 53 r. p.n.e. Szczególnie atrakcyjne są tutejsze doliny. Warto odwiedzić dolinę Livadi, gdzie wydobywano marmur, Melanes z typowymi weneckimi wieżami lub Tragaia, usłaną urokliwymi górskimi wioskami.

Piękne starożytne kościoły można znaleźć w wiosce Chalkio, gdzie można zatrzymać się u miejscowego i bezpośrednio doświadczyć greckiej gościnności. Na dobre ryby warto wybrać się do kurortu Apollonas w północno-wschodniej części wyspy. Za miejscowością, w starożytnych kamieniołomach marmuru, stoi niedokończony posąg boga Apolla, wysoki na ponad dziesięć metrów, pochodzący z około 600 r. p.n.e. Piękne plaże znajdują się w Ormos i Avraam na północy wyspy oraz w Moutsunu na wschodzie. Lokalne pamiątki to wyroby z wełny, pyszny miód i smakowity ser.

Port ParosMożna żeglować

dziobem lub rufą, dno jest muliste i żwirowe, a kotwica zwykle dobrze się trzyma. Jeśli wewnętrzna część portu jest pełna, a morze spokojne, można wylądować po zewnętrznej stronie mola. W czasie silnych roztopów lepiej jest zarzucić kotwicę w jednej z zatok na północ od portu. Marina oferuje wszystkie niezbędne udogodnienia dla żeglarzy, w tym dobrze wyposażone sklepy i warsztaty naprawcze. Woda znajduje się na nabrzeżu, trzeba tylko zlokalizować osobę odpowiedzialną za nią. Paliwo można znaleźć na przedmieściach, cysterna może przyjechać do ciebie na molo. W porcie znajduje się także wytwórnia żagli.

OstrzeżenieZatoka

której znajduje się port, jest otoczona wieloma skałami, wyspami i mieliznami, dlatego należy zachować szczególną ostrożność i wcześniej dokładnie zbadać teren. W 2000 r. rozbił się tu prom Samina Express, który uderzył w skały Porte i ponad 80 osób straciło życie.

DilosRozległe

terytorium

wyspy

jest imponującymi ruinami, z których najsłynniejszą jest Taras Lwa. Strzeże on świętego jeziora, które według mitu było świadkiem narodzin boga Apolla. Jezioro zostało zatopione w 1926 r. ze względu na zagrożenie malarią, a o jego obecności świadczy jedynie mur, który niegdyś je otaczał. Pierwotnie, w VII w. p.n.e., w marmurze na Naksos wyrzeźbiono dziewięć lwów. Dziś jednak zachowało się tylko pięć, które znajdują się w miejscowym muzeum. Straż nad dawnym jeziorem przejęły bardzo udane repliki. Koniecznie trzeba zobaczyć teatr z 300 r. p.n.e. oraz domy z mozaikami - Dom Delfinów, Dom Dionizosa i sanktuarium boga Apolla z ruinami trzech świątyń stojących obok siebie.

Port DilosNastępnym przystankiem

jest jałowa, niezamieszkana perełka archeologiczna, wyspa Dilos. W tutejszym małym porcie duży znak zakazuje wyładunku jachtów, a w Órmos Foúrnoi zabroniono kotwiczenia na noc. Ostatnio jednak pojawiły się informacje, że kotwiczenie jest możliwe do godziny 15.00, a niektórym jachtom udało się nawet zostać na noc.

Aby chronić jedno z najcenniejszych stanowisk archeologicznych na świecie, odwiedzający powinni wcześniej zaopatrzyć się w prowiant.

Miasto Dilos było bardzo bogate i bogate w historie, a jego pozostałości są dobrze zachowane. Zalecamy odwiedzenie go jak najwcześniej rano. Jest ono otwierane o 8.30 i o tej porze jest najmniej zatłoczone, w poniedziałki pomnik jest nieczynny. Można zakotwiczyć w północnej lub południowej części kanału między Rinia a Délos. Jeśli wieje Meltemi, ktoś musi zostać na łodzi i pilnować kotwicy. Zwiedzając pozostałą część miasta, można podziwiać wyposażenie domów. W łazience zobaczysz marmurowe umywalki, jakby wycięte z katalogów nowoczesnego włoskiego wzornictwa. Jeśli usiądziesz na marmurowej ławce w jednym z domów i zamkniesz oczy, poczujesz radość i szczęście, jakich doświadczali mieszkańcy przez tysiąclecia, od kiedy to miasto poświęcone Apollinowi jest zamieszkiwane. Na Dilos nie wolno było umierać, dlatego wszystkich starych, chorych i rodzących przewożono na sąsiednią wyspę Rinia. Tutaj nie poczujesz takiej radości.:-)

MýkonosGłówną cechą tej

spalonej słońcem wyspy jest tradycyjna architektura cykladzka, reprezentowana przez splątany labirynt uliczek składający się z białych, nakładających się na siebie domów z kolorowymi zewnętrznymi schodami, a także malownicze wiatraki z XVI wieku. Z tego miejsca można popłynąć statkiem na wyspę Dilos, przy czym cena biletu jest taka sama jak w przypadku Dilos, a transport w obie strony wliczony w cenę. Bardzo atrakcyjną częścią Mykonos jest tętniąca życiem dzielnica artystyczna, zwana Małą Wenecją ze względu na nadbrzeżne domy z eleganckimi metalowymi balkonami. Nad nią góruje miejscowa forteca z XV-XVII w.

Mykonos zawsze było niezależną wyspą kulturalną, czego dowodem jest tutejsze Muzeum Tradycji Ludowych, jedno z najważniejszych tego typu w Grecji. W Muzeum Archeologicznym na nabrzeżu można obejrzeć interesującą wystawę znalezisk, z których część pochodzi z pobliskiej wyspy Dilos. Dla żeglarzy obowiązkowym punktem programu jest Muzeum Morskie (Enoplon Dynameon, nieczynne od października do kwietnia), którego eksponaty przedstawiają barwną morską przeszłość tego regionu.

Marina MykonosNie jest już zakotwiczona

w starym porcie, ale w marinie położonej kilometr na północ od niego. Punktem orientacyjnym może być hotel, który przypomina chłodnicę starego amerykańskiego samochodu. Cumuje się przy dziobie, rufie, a nawet wzdłuż południowego molo w basenie. Jeśli nie zacumujesz obok, będziesz musiał użyć własnej kotwicy; miejsca do cumowania są zwykle zarezerwowane dla większych łodzi. Wodę i prąd dostarczają bez zarzutu, a lokalny minimarket jest dobrze zaopatrzony i otwarty od 7 rano do 23 wieczorem. Transport do centrum jest łatwy i tani, taksówka kosztuje 2-8 euro, a autobus, który odjeżdża co pół godziny do 21:30, 2 euro

Marina znajduje się na północ od miasta, trzeba tam dojechać autobusem lub taksówką. Polecamy wypożyczenie motocykli i wybranie się na wycieczkę po wyspie, wypożyczalnię znajdziesz około 500 m od przystani. Na Mykonos znajdują się znane plaże nudystów i słynne nocne bary. Wyspa jest miejscem spotkań artystów, muzyków, cyganerii i ateńskiej elity. Polecamy wybrać się do nocnego lokalu z muzyką na żywo, na przykład jazzową. Występują tu znakomici muzycy, a atmosfera w klubach nocnych jest fantastyczna.

SirosZ portu

Mykonos można udać się na wyspę Siros do bardzo ładnego portu Ermoupolis, centrum administracyjnego Cyklad, a niegdyś głównego portu całej Grecji

Siros została zasiedlona przez Fenicjan, a po opuszczeniu przez Rzymian stała przez długi czas opuszczona, zanim przejęli ją Wenecjanie. Oni też założyli stolicę Ano Siro na szczycie wzgórza Ermoupolis, obok wzgórza Vrondalo. Pomiędzy tymi dwoma wzgórzami leży dolne miasto, którego centrum stanowi wspaniały, wybrukowany marmurem plac Plateia Miouli z ogromnym marmurowym podium w centrum. Znajdują się przy nim zacienione kawiarnie i bogate rezydencje, nad którymi góruje imponujący ratusz z 1876 r., zbudowany przez niemieckiego architekta Ernsta Zillera, który zaprojektował m.in. grecki Pałac Prezydencki. Nieopodal znajduje się Teatr Apollo, zbudowany jako pierwsza opera w Grecji w 1864 roku. Sto dwadzieścia sześć lat później budynek został przebudowany na wzór włoskiej La Scali. Kilka kroków dalej znajduje się kościół Agios Nikolaos, w którym znajduje się zaskakująco ostentacyjny ikonostas, czyli ściana z przejściami, na których mocowane są ikony. Przed kościołem można zobaczyć pierwszy pomnik nieznanego żołnierza z końca XIX wieku. W odległych wioskach Chalandriani i Syringa na północy wyspy, gdzie zamiast dróg prowadzą tylko drogi gruntowe, zostaniesz ciepło przyjęty.

Warto kierować się na latarnię morską na wysepce Gaidharos, którą widać z bardzo daleka. W oczy rzucają się też dwie podobne wioski na wzgórzu nad miastem. Wpływając do portu, należy pamiętać o rafie i mieliźnie Karfomeni, które znajdują się po północno-wschodniej stronie portu. Można ją ominąć, płynąc wzdłuż końca północnego falochronu, gdzie jest duża głębokość. Kotwiczenie odbywa się dziobem lub rufą po północno-wschodniej stronie portu, jak zwykle konieczne jest użycie własnych kotwic lub lądowanie obok. Należy pamiętać o zachowaniu odpowiedniego odstępu między łodzią a nabrzeżem ze względu na częste falowanie. W południowej części zatoki znajduje się nowa marina, która jest bardzo cicha i dobrze chroniona. Oferuje ona jednak niewiele usług. Są tu przyłącza wody i prądu, prysznice i toalety, ale do niedawna wszystko było zamknięte i nie działało. Jeżeli szukacie sklepu, wyjdźcie z mariny po prawej stronie, a po około 500 metrach natkniecie się na dobry mini-Carefour, z którego latem co 20 minut odjeżdża autobus do głównej mariny.

Kythnos i KeaThenot

Bardzo dobrze znana wyspa Kythnos jest szczególnie atrakcyjna dla żeglarzy. Jest ona sucha i prawie nie jest chroniona przed wiatrem. Jej linia brzegowa jest jednak bardzo nierówna i oferuje niezliczoną ilość spokojnych zatoczek, które wprost zapraszają do kąpieli morskich. Bardzo interesujący jest port Loutra z instytutem hydropatycznym, a także mniejszy, malowniczy port Merikha z wodą i elektrycznością.

tu zakotwiczyć do pomostu w zatokach Livadhi lub Vourkari. W Livadhi kotwiczy się od dziobu do rufy, linami do pomostu. Dno jest muliste i żwirowate, kotwice nie zawsze trzymają. Bezpośrednio za pomostem należy zostawić miejsce dla promów. Jest to przyzwoite schronienie przed wszechobecnymi roztopami. Wodę można dostać w Korissia na nabrzeżu, ale w lecie może być ograniczona i racjonowana. Jest tam sklep i tawerna. Vourkari znajduje się w północno-wschodnim ramieniu zatoki. Dno opada tu szybko, dlatego najlepiej jest płynąć najpierw dziobem i upewnić się, że masz wystarczająco dużo łańcucha lub liny. Upewnij się też, że kotwica trzyma się dobrze i że jesteś wystarczająco daleko od brzegu, ponieważ tutejsze meltemi wieje prosto na nabrzeże. Cumy znajdują się po wschodniej stronie cypla, ale można też zarzucić kotwicę w zatoce przed pomostem. Na molo znajduje się woda i prąd, a także sklep i tawerna.

Alternatywną opcją jest zakotwiczenie w północnym ramieniu przed bunkrem węgla. Nie ma tam kabli podwodnych, ale kotwice mogą nie zawsze trzymać się podłoża ze względu na mulisto-skaliste dno.

Przylądek Sounion Zaledwie 14

mil od Kea znajduje się zatoka pod przylądkiem Sounion, który szczyci się jedną z najbardziej romantycznie położonych starożytnych świątyń w całej Grecji. Świątynia Posejdona, władcy mórz, została zbudowana w 444 r. p.n.e., a jej 16 smukłych doryckich kolumn stoi w tym miejscu do dziś. Sceneria świątyni jest tak fascynująca, że jednym z jej wielbicieli był słynny romantyczny poeta Lord Byron, który na jednej z kolumn wyrył swoje imię.

Zalecamy zwiedzanie świątyni o wschodzie słońca, kiedy jest ona jeszcze zamknięta dla zwiedzających. Należy wysiąść z łodzi w małej zatoczce na wschód od cypla i wspiąć się po stromym zboczu do świątyni. Pierwsze promienie porannego słońca, spływające po marmurowych kolumnach i stopniowo oświetlające całą świątynię, tworzą niezapomnianą atmosferę. Oczywiście świątynię można zwiedzać również w ciągu dnia, przez główną bramę, razem z wieloma innymi turystami. Z przylądka Sounion jest 20 mil morskich do przystani w Alimnos lub 8 mil morskich do portu w Lavrion, gdzie kończy się rejs.

NurkowanieNa

nowo powstałą wyspę wulkaniczną, której ostatnia erupcja miała miejsce w 1956 roku i która znajduje się w środku kaldery na otwartym morzu. Nie ma tu zbyt wiele podwodnego życia, ale woda jest przejrzysta, dzięki czemu można zobaczyć bardzo ciekawe formacje lawy. Wrak stalowego statku o długości 34 metrów leży w porcie na głębokości 13 metrów i nie jest trudny do odnalezienia. Na mapach Google można zobaczyć jego zarys pod wodą.

Wyspa GlaronisiaBardzo ciekawym

miejscem do nurkowania jest północno-wschodnia część wyspy Glaronisia. Na wyspie znajduje się szczelina, przez którą nurkowie zazwyczaj przepływają pod koniec nurkowania i która stanowi bardzo interesujący przystanek bezpieczeństwa. Szczególnie urzekające są ściany wyspy, tworzące rodzaj podwodnej świątyni złożonej z pięciokątnych skał. Niestety, z powodu nadmiernych połowów, miejsce to nie oferuje zbyt wiele fauny morskiej. Maksymalna głębokość nurkowania wynosi tu 26 metrów, a miejsce to jest przeznaczone dla bardziej doświadczonych nurków.

Ios, wrak nieznanego statku i jaskinia PetalotisThissite

znajduje się wrak statku, którego historia nie jest znana. Miejsce to znajduje się w pobliżu południowego wejścia do portu Ios i można je rozpoznać po dwóch lub trzech kamieniach wystających z morza

Dziób wraku wystaje z dna na 12-13 metrów, a pozostałe szczątki, w tym kotwica i łańcuch, są rozrzucone dookoła. Jeśli popłyniesz na północ przez 5-10 minut, możesz zobaczyć część środkowego kadłuba leżącą na boku oraz inne szczątki wraku. Jaskinia Petalotis jest zatopiona na końcu północnego wejścia do portu Koumpara. W obu miejscach można spotkać różnorodne życie podwodne, należy jednak uważać na prądy morskie (1-2 węzły).

Wyspa Kea, Zatoka KsylaJest to

naprawdę spektakularne nurkowanie. Żyje tu mnóstwo ryb, widoczność jest zazwyczaj bardzo dobra, znajdziesz ukrytą ścianę i podwodną rafę. Maksymalna głębokość wynosi 30 metrów. 1,5 kilometra na północny wschód od wyspy znajduje się wrak Britannic, siostrzanego statku Titanica.

WędkarstwoSzczególnie

północno-wschodnia część wyspy oferuje ciekawe miejsca do wędkowania. Szczególnie dobre do tego celu są wysepki Gaidaros i Stroggilo, z płyciznami i jaskiniami pełnymi ryb. Zachodnia część wyspy również oferuje ciekawe miejsca do wędkowania, warto wybrać zatoki Galissas, Grammata lub Kini. Podczas połowów na Cykladach należy uważać na quahog, trującą rybę, która dostała się do Morza Śródziemnego z Morza Czerwonego.

MykonosW

rejonie Małej Wenecji żyje wiele ośmiornic. Doskonałym miejscem jest zatoka Panormos w północnej części wyspy oraz obszar wokół jej wejścia, zwany Marmaronisi. Oferuje ona krystalicznie czystą wodę i ciekawe dno.

ParosParosis

to wspaniały obszar do wędkowania z wieloma dobrymi miejscami. Interesujący jest obszar od przylądka Agias Fokas do Gaidouronisi na północy wyspy, a przykładem może być zatoka Naoussa. W zatoce tej znajduje się wiele raf z jaskiniami, w których żyje wiele gatunków ryb: karmazyn, karmazyn, okoń morski, okoń i leszcz.

NaxosZatoki Apollon

i Panormos, położone odpowiednio na wschodzie i południowym wschodzie wyspy, są idealne do wędkowania i kotwiczenia.

IosWspaniałe

miejsca do wędkowania można znaleźć niemal na całej wyspie. Jedno z nich znajduje się w zatoce Plakoto na północy wyspy. Jednym z najlepszych miejsc do tego celu jest wysepka Psathonisi położona 2,7 mili od przylądka Agios Georgios. Zatoka Magganari na południu wyspy oferuje duże ławice ryb i dobre kotwicowisko.

SantoriniZe względu na dużą

głębokość i skaliste dno, Santorini nie jest pełne ryb. Najlepszymi miejscami do wędkowania są więc wysepki Palea Kameni i Nea Kameni. Można tu znaleźć głównie karmazyny i mureny.