In de tweede helft van april 2012 vond onze sportcruise plaats in Schotland, waaraan werd deelgenomen door drie Westerly boten van 36 tot 41 voet. De reis voerde ons langs de mooiste plekjes van de Schotse Eilanden en het was voor alle deelnemers een waarlijk krachtige ervaring. Kom het met ons beleven!
Zeilen in Schotland is altijd een krachtige ervaring voor iedereen die meedoet en deze reis overtuigde ons allen dat Schotland een ongelooflijk fascinerend en ten onrechte verwaarloosd zeilgebied is. De route voerde ons door de mooiste plekjes van Schotland.
De voorspelling beloofde regen, regen en nog eens regen. De regen werd afgewisseld met zonneschijn en koud weer, maar meestal heerste er een uitstekend zicht, waardoor de landschappelijke schoonheid en ruigheid van de Schotse eilanden pas echt tot hun recht kwamen. De aanvankelijk lichte bries maakte plaats voor een krachtige noordelijke storm in de tweede helft van de tocht, zodat we konden genieten van uitdagend en zeer koud zeilen.
We vertrokken vanuit de jachthaven van Dunstaffnage bij Oban aan de westkust van Schotland en op de eerste dag van de reis gingen we naar Duart Castle op het eiland Mull. We gingen voor anker in de baai en landden onder het kasteel dat boven de rotsachtige landtong uittorende.
Eind april was het kasteel al gesloten voor toeristen, dus we liepen er gewoon wat rond en gingen op weg naar het eiland Islay, dat acht single malt whisky distilleerderijen telt. Op zaterdag namen we deel aan een rondleiding door de distilleerderijen van Laphroaig, Ardbeg en Lagavulin, en, natuurlijk, aan een whiskyproeverij.
Een bezoek aan een 200 jaar oude distilleerderij is zowel fascinerend als informatief. We leerden dat de whisky op het eiland rokerig is door het gebruik van turf als brandstof bij het drogen van gekiemde gerst. In de Ardbeg distilleerderij werd de rondleiding nog aangenamer gemaakt door een uitstekende gids.
De hele rondleiding was als een soort cabaret. De gids was absoluut hilarisch en haar demonstraties waarin het hele proces van whiskyproductie duidelijk werd uitgelegd, waren soms zelfs een beetje gevaarlijk. Bijvoorbeeld, toen ze turf aanstak met een brander in een houten kamer.
Aan het eind van elke rondleiding was er een proeverij van verschillende soorten lokale whisky, met uitleg over de verschillen tussen elk. Het eiland Islay telt 3.500 inwoners en jaarlijks wordt er ongeveer 15 miljoen liter single malt whisky geëxporteerd.
Op zaterdagavond zijn we bij hoog water van Islay vertrokken richting het eiland Mull naar het kleine eiland Iona, waar zich de oudste abdij van Schotland bevindt. In 563 landde de Ierse monnik Columba op dit eiland en begon met de verspreiding van het christendom.
De oude benedictijnenabdij is volledig gerestaureerd en ademt een magische sfeer uit. De kerktoren torent boven het kleine eiland uit en is al van verre zichtbaar. De gemeenschap van gelovigen die in de abdij woont, komt uit alle hoeken van de wereld. Natuurlijk mogen we niet vergeten dat Iona ook de thuishaven is van eenhoornige schapen, Capricorn genaamd.
Van Iona varen we noordwaarts naar het eiland Staffa met zijn achthoekige basaltzuilen en vervolgens naar de Treshnish Isles om zeehonden te bekijken. Voor de nacht zetten we onze reis voort naar de Atlantische Oceaan richting St. Kilda. Dit kleine eiland ligt vast op 50 NM ten westen van de Buiten-Hebriden en wordt al duizenden jaren bewoond door een gemeenschap van mensen die leven van vogeljacht, visserij, landbouw en schapenhouderij.
De mannen daar vingen vogels op hoge kliffen, beklommen ze blootsvoets en in de loop der eeuwen zijn hun tenen groter geworden om beter op de kleine rotsrichels te kunnen staan. Darwin zou het daar prachtig vinden, meer dan eens :-)
Het eiland St. Kilda is het eerste werelderfgoed in Schotland en elke Schot die je vertelt dat je op Kilda bent geweest, kijkt je aan als een bijzonder bereisd man :-) Dit kleine eiland heeft echt indruk op ons gemaakt en staat diep in ons geheugen gegrift.
Kleine huisjes in een halve cirkel, stenen schuilplaatsen met grasdaken, schapen uit de ijzertijd, muizen twee keer zo groot als normaal, steile kliffen, duizenden vogels, dit alles brengt je terug naar lang vervlogen tijden. De tijd lijkt hier heel anders te lopen. Een beetje langzamer.
In Kilda voelden we de repercussies van de strijd tegen het terrorisme. In de gids hadden we gelezen dat er een restaurantje op het eiland was en dus vroegen we de beheerder van het eiland waar het was.
Hij vertelde ons dat het gesloten was voor toeristen omdat het zich in een militair gebouw bevindt. Vanwege het risico dat een toerist het restaurant opblaast om de militaire basis te vernietigen, kunnen toeristen er niet meer komen. Wij zijn dus niet in de pub geweest vanwege de oorlog tegen de terreur.
Van Kilda zijn we 's nachts naar de Buiten-Hebriden gevaren, naar de eilanden Lewis en Harris. Het was helder, koud (rond nul) en met tegenwind. De nachtelijke tocht tegen de wind in, op de motor en met het kleine grootzeil was een hele uitdaging, maar de nachtwaken werden beloond door het Noorderlicht dat de hele nacht ongelooflijk helder aan de hemel brandde.
Groene flitsen liepen als een lasershow over de hele noordelijke hemel. Later vertelde de lokale bevolking ons dat zo'n krachtig noorderlicht eind april zeer ongewoon is. We hadden dus geluk.
De hele volgende dag waren we vooral op weg naar Stornoway, de hoofdstad van de Hebriden, waar we laat in de avond landden. De volgende dag namen we een lokale bus om het eiland te verkennen en de Keltische staande stenen in Callanish te bezoeken, die naar schatting 5.000 jaar oud zijn.
De stenen hebben een ongelooflijk magische sfeer en elke plek straalt een andere energie uit. De steencirkel, gebouwd rond de centrale hoogste steen, werkt als een energieversterker. Van hieruit gingen we verder naar een dorp uit de ijzertijd.
Dit dorp was verborgen onder de zandduinen, maar een deel ervan werd blootgelegd tijdens een bijzonder zware storm, ongeveer 16 jaar geleden. Het is interessant om te zien hoe de mensen hier duizenden jaren geleden leefden en hoe mooi de baai is die zij kozen om hun leven te leiden.
De voorspelling voor de volgende dag was NW 40-50 knopen. Ideale omstandigheden om naar het Isle of Skye te zeilen. We zeilden Stornoway uit bij zonsopgang met alleen een groot Genua zeil. Geleidelijk aan hebben we het zeil teruggebracht tot een zeer kleine genua. De wind waaide 35-50 knopen, dus we genoten van een prachtige zeiltocht.
Er was niemand anders aan het zeilen, alleen onze drie boten onder een klein stukje voorzeil naar het Isle of Skye. We legden zeventig mijl af in 10 uur. Het was een solide en enerverende prestatie. Op het Isle of Skye konden we ons veeleisende reistempo laten zakken en gaan genieten van de gezelligheid van havenpubs, af en toe afgewisseld door een bezoek aan een eilandkasteel.
In de fjord van Loch Alsh bezochten wij het kleine eilandkasteel van Eilean Donan. Dit pittoreske kasteel is te zien in bijna elke historische film die in Schotland is opgenomen. Wij ankerden er vlak voor, waardoor het in de hoofdrol kwam voor onze snelle landing. s Avonds voeren we langs Skye naar het zuiden en gingen 's nachts aan land in een nieuwe jachthaven in Mallaig.
De jachthaven was zelfs zo nieuw dat we 's morgens aankwamen bij de feestelijke opening. We namen deel aan de fanfare en tankten vervolgens al onze boten vol. Bij het afrekenen van de brandstof vertelde de man van het tankstation ons dat er een groot feest was in Tobermory, waar wij naar op weg waren. We hadden iets om naar uit te kijken.
Helaas had ik het er na het uitvaren toevallig met de bemanning over en die wilde allemaal direct naar Tobermory varen. Maar met de macht van de kapitein heb ik ze overstemd en zijn we eerst de prachtige fjord van Moidart ingevaren.
De toegang tot de fjord is vrij moeilijk te navigeren, maar de beloning daarvoor is het oude kasteel Tioram aan het eind van de fjord. Wij zijn aangeland bij de ruïne van het kasteel, dat de eigenaar niet heeft kunnen restaureren, omdat de overheidsinstantie Historic Scotland hem dat verboden heeft. De eigenaar moet het kasteel in een staat van vervallen ruïnes houden, zodat het blijft zoals het in de afgelopen tweehonderd jaar is geweest.
Er staat een groot bord bij de poort van het kasteel met de tekst "Do Not Enter". Voor degenen die het bord toch willen negeren en naar binnen willen gaan, hangt er een helm aan de muur om u te beschermen als er iets op uw hoofd valt. En in het kasteel zijn er ladders op de muren, om het beklimmen van de muren minder gevaarlijk te maken. Het is een verbazende aanpak voor wie de regels overtreedt.
s Avonds kwamen we aan in Tobermory, de hoofdstad van het eiland Mull. Toen wij rond middernacht aankwamen, was het festival waarover wij gehoord hadden, in volle gang. Alle bars waren overvol, dus we konden het niet laten om naar buiten te gaan en een paar drankjes te nemen op onze geweldige reis.
Uiteindelijk was het de meest veeleisende nachtwacht voor alle bemanningen. Overtollige alcohol en amoureuze plaatselijke vrouwen bleken een bijzonder gevaarlijke combinatie te zijn. Bij zonsopgang keerden we uitgeput terug naar de boot, bang dat we in de haven last zouden krijgen van zeeziekte.
Op de laatste dag hebben we ons ontspannen, zijn we bijgekomen van het feestgedruis van de vorige nacht en zijn we teruggevaren naar het vertrekpunt, de jachthaven van Dunstaffnage. De reis was ten einde, een reis die zeer koud, veeleisend, maar ook mooi was geweest. Een paar mensen realiseerden zich dat deze manier van zeilen echt niets voor hen is, maar anderen zullen zoiets zeker nog eens doen.
Auteur: Jiří Zindulka
Boten in Schotland zijn niet te vinden in onze zoekopdracht en zijn slechts in beperkte mate beschikbaar. Als u van plan bent om op eigen gelegenheid naar Schotland te reizen, neem dan direct contact op met onze specialist.
Houdt u er rekening mee dat zeilen in Schotland beter van te voren gepland kan worden en dat er meestal maar een beperkt aantal boten en data beschikbaar zijn.