Zuid-Ionische Zee

Het noordelijke deel van dit gebied is qua weer bijna identiek aan het noorden van de Ionische Zee. In het zuidelijker gelegen deel draait de wind van N naar ZW en neemt iets later in de middag af. De beste tijd om naar het zuiden te zeilen is in de namiddag als de wind stabiel is op 4-5 Bf . Je kunt dan comfortabel en snel zeilen met een lekker windje in de rug. Naar het noorden zeilen is daarentegen aan te raden in de ochtend en 's morgens voordat de wind gaat liggen. In de middag kun je aan de wind zeilen of op een scherpe landtong. Lekker maar enigszins oncomfortabel zeilen.

Lefkada

Vlak voor de kust van het Griekse vasteland, niet ver van het eiland Corfu, ligt het op drie na grootste eiland in de Ionische Zee - Lefkada. Het is het enige eiland waar je niet over water of door de lucht naartoe hoeft te reizen, maar ook over land. Dit wordt mogelijk gemaakt door twee bruggen die Lefkada met het vasteland verbinden. De grootste toegangspoort voor zeilboten is de plaatselijke stadspier of jachthaven.

Hoewel Lefkada een toeristische bestemming is, behoudt het toch zijn natuurlijke karakter en is het niet zo druk als op sommige andere eilanden. De prachtige witte stranden contrasteren prachtig met de turquoise zee en de weelderige groene vegetatie. op de kliffen voor de kust, adembenemende zonsondergangen die elk oog strelen. Lefkada biedt u dit alles.

300 vierkante kilometer bergen, aflopend naar vruchtbare vlaktes en de kust. Het hele eiland wordt gekenmerkt door zijn vruchtbaarheid en weelderige vegetatie, die het resultaat is van de overvloedige regenval, vooral in de winter- en lentemaanden. Hier ziet u alle traditionele Griekse planten - olijfbomen, platanen, pijnbomen, wijnranken, cipressen en een verscheidenheid aan kleurrijke bloeiende flora. De mooiste stranden (fijn wit zand, heldere kiezels en kristalhelder water) van heel Griekenland, zoals Porto Katsiki of Egremni.

De kalkstenen kliffen langs de kust vormen een perfecte achtergrond en zijn verantwoordelijk voor de lichtblauwe kleur van het zeewater. Soms maken ze het echter moeilijk om überhaupt op de stranden te komen; op de meeste plaatsen zijn er echter handige manieren om het paradijs te bereiken, hetzij per boot, hetzij te voet via lange trappen op de rotsachtige helling.

Het is niet algemeen bekend dat Lefkada niet echt een eiland is, want pas in de 6e eeuw v. Chr. werd het door de Korinthiërs van het vasteland gescheiden door een 20 m breed kanaal. Dit bestaat vandaag nog steeds en wordt aangevuld door een brug met een weg die om het uur wordt opgehoogd om het verkeer van grotere schepen mogelijk te maken. De stad Lefkada werd, zoals de meeste gebieden, in 1953 verwoest door een zware aardbeving, en de overhaaste wederopbouw was niet ideaal. De waterkant is echter zeer aangenaam. Verder landinwaarts kunt u een echte Griekse sfeer proeven die u eeuwen terugbrengt, waar zich oorspronkelijke bergdorpjes bevinden waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. U ziet er het ongestoorde leven van de plaatselijke bevolking, vaak in traditionele dorpskleding.

Pier van Lefkada-stadDe

de noordoost- of zuidkant van de stad. Door de steiger die onderaan de zuidkant uitsteekt, is het beter om hier eerst met de boeg te landen. De zuidsteiger heeft het voordeel dat de heersende NW-wind je van de steiger wegtrekt, het nadeel is dat stof uit de stad direct in de boot wordt geblazen. Aan de NE-kant wordt je door de wind op de pier getrokken, wat meestal geen probleem is tenzij je een anker sleept. De bodem is echter bedekt met kleverige modder, dus het anker moet stevig blijven liggen. Er is water en brandstof op de pier, evenals een boothuis, dus er is genoeg om te repareren. Er zijn verschillende goed gesorteerde supermarkten in de buurt van de pier.

Jachthaven LefkadaDe jachthaven

ligt direct ten zuiden van de pier van de stad, met de ingang aan de zuidkant. Ze heeft een diepte van 2,5 tot 4 m en biedt 434 ligplaatsen. Het water kan hier in de zomer wat ruw zijn als gevolg van de NW-winden en sommige ligplaatsen kunnen last hebben van zuidelijke winden. De jachthaven beschikt over alle faciliteiten, waaronder water, elektriciteit, werkplaatsen en een mini-markt, kijk voor grotere winkels in de stad.

Het is veilig om te zeggen dat Lefkada nog steeds een commerciële stad is die slechts in geringe mate profiteert van het toerisme. Het is een kleine stad en haven met smalle straatjes en kleurrijke huizen, doordrongen van de klanken van traditionele Griekse muziek en de geuren van bloemen vanaf de balkons van de huizen. Het gaat niet slapen, zelfs niet in de winter, wanneer de meeste toeristen de stad verlaten. De levendige hoofdstraat, Odos Dorpfeld, is genoemd naar de Duitse archeoloog Wilhelm Dorpfeld (1853-1940), die tijdens zijn opgravingen veel verrassende feiten over de geschiedenis van de stad ontdekte. Hij staat in hoog aanzien bij de plaatselijke bevolking. Enkele van zijn ontdekkingen worden tentoongesteld in het kleine Archeologisch Museum. Interessanter is het plaatselijke Museum van Volkstradities, waar nauwkeurige modellen van enkele van Dorpfelds opgravingen te zien zijn, evenals indrukwekkende foto's van de stad vóór de aardbeving van 1953. Aan het noordelijke einde van het kanaal mag u de prachtige ruïnes van het 14e-eeuwse fort Sánta Mávra niet missen.

Meganissi

Het eilandje Meganissi, met de beroemde Papanikolis-grot, ligt in de buurt van het Griekse eiland Lefkada en is een van de weinige kleinere eilanden die permanent bewoond zijn. De drie plaatselijke dorpen Katomeri, Spartohori en Vatha tellen ongeveer 1000 inwoners. Dankzij de mooie zandstranden en verschillende zeegrotten is het toerisme de laatste tijd snel gegroeid, vooral in het zomerseizoen.

De kustlijn is rijkelijk ingesprongen, omzoomd met rotsen en groene heuvels, het water is kristalhelder en het zand en de kiezels zijn aangenaam warm. Olijfbomen en wijnranken groeien vredig op de hellingen, de zonnestralen weerkaatsen in het azuurblauwe water en de lucht ruikt naar zee en bloemen. Het westelijke deel van het eiland is vlak en de landbouwgewassen gedijen er goed, terwijl het oostelijke deel van Meganissi heuvelachtig is, met Megas Birnos als hoogste berg. Het klimaat en het weer zijn vergelijkbaar met dat van Lefkada.

KefaloniaKefalonia is

van Ithaca gescheiden door een brede zeestraat van slechts enkele kilometers breed. U landt op het grootste Ionische eiland en vindt er alles. Van de pittoreske haventjes die u herkent van reclameposters tot de bergen en kloosters die erin verscholen liggen. Ook hier verwoestte een zware aardbeving in 1953 het grootste deel van het eiland, inclusief de hoofdstad Argostoli, waar nog slechts een paar oude huizen staan.

Marina ArgostoliThismarina

was in 2014 nog niet afgebouwd, dus er waren geen toiletten of water. Over het algemeen verkeert het gebied in een nogal vervallen staat. De jachthaven is echter functioneel, heeft 254 ligplaatsen en is ruim, goed beschermd tegen de heersende winden. De stadspier is echter waarschijnlijk een betere keuze.

Stadspier van ArgostoliVanuit het westen

u hem aan de vuurtoren Ák Yero-Gómbos, vanuit het oosten ziet u het opvallende witte hotel op Ák Pelagia.

Waarschuwing: pas op voor de kliffen die ZO van Ák Pelagia lopen en de klif die W van Ák Áy Nikolaos loopt. In de middagbries hier kan de wind in de zomer oplopen tot 5 - 6 Bf.

Ankeren gebeurt traditioneel zowel achtersteven als boeg, ofwel ten zuiden van de ferrypier of aan het noordeinde van de westpier. De bodem is modderig en het anker houdt goed. Het water is direct aan de pier, brandstof kan worden geleverd per minitanker, en het benzinestation ligt ten zuiden van de jachtpier bij de minimarkt. De jachthaven heeft ook reparatiewerkplaatsen en winkels die allerlei jachtbenodigdheden verkopen, ook elektrische.

De laatste jaren is het stadje veranderd in een bijna chique stad met een hoofdboulevard vol geurende stokbroodwinkeltjes, gezellige cafés en te dure boetiekjes. Aan de waterkant liggen taverna's met een spectaculair uitzicht over de baai, overspannen door de schijnbaar fragiele Drapanosbrug, die lang geleden een aardbeving heeft overleefd. Als u wilt weten hoe het leven in de stad er tijdens de aardbeving uitzag, ga dan naar het Museum voor Geschiedenis en Folklore. Hier ziet u niet alleen foto's, maar ook een verzameling meubels, kleding en schilderijen uit die tijd. Onder de natuurlijke schoonheden is de Drogarati-grot bijzonder interessant, met zijn enorme ondergrondse zaal waar, dankzij de perfecte akoestiek, in de zomer concerten worden gehouden. De Mellisani grot, ten noorden van Sami, verbergt een zoutmeer.

Zakynthos

Als u vanuit Kefalonia de zuidelijke koers neemt, komt u op het beroemde eiland Zakynthos. Dit biedt niet alleen prachtige stranden en een schitterende hoofdstad, maar ook de kans om de gewone schildpad te spotten. Vroeger broedden de schildpadden volop in de baai van Laganas, maar het toeristenverkeer is hen niet gunstig gezind en zij moeten tegen de toeristen vechten om het fijne goudkleurige zand waar zij hun eieren leggen. Desondanks is Zakynthos een toevluchtsoord in de Middellandse Zee voor deze schildpadden. Zakynthos is ook het eiland van de dichter Dionysos Solomos, auteur van het Griekse volkslied, "Hymne voor de vrijheid". In het plaatselijke museum is een stuk hout te zien van de boom waaronder Solomos in mei 1823 het gedicht componeerde.

van ZakynthosDe haven

valt vanuit het noorden op door de heuvels, gedomineerd door de berg Skopio (520 m), die van een afstand, samen met de vlaktes in het oosten, op een apart eiland lijken.

Waarschuwing.

Anker op het noordoostelijke of noordwestelijke deel van de pier, voor of achter. De bodem is modderig en het anker houdt goed. De aanlegplaatsen zijn goed beschut tegen de heersende winden, alleen bij sterke zuidelijke winden kan de NW pier onbewoonbaar zijn. Aan de NE-pier vindt u water en elektriciteit. Brandstof kan worden geleverd door een mini-tanker en tankstations zijn te vinden op verschillende plaatsen aan het water. Voorraden kunt u in de stad kopen.

Zakynthos-stad werd ook volledig verwoest bij de aardbeving van 1953, maar is zeer smaakvol herbouwd in de oorspronkelijke Venetiaanse geest. Achter de mooie waterkant vindt u een aantrekkelijke winkelstraat. Vermoedelijk door "goddelijke interventie" werd de prachtige kathedraal uit 1925, gewijd aan St. Dionysus, de beschermheilige van het eiland, niet door de aardbeving verwoest. Opmerkelijk is dat zowel de kerk als de kapel van het klooster Moni tis Panagias tis Anafronitrias, waar de heilige Dionysos als abt diende, de verwoesting ongeschonden hebben overleefd. De overblijfselen van deze heilige worden bewaard in de kapel van Agios Nikolaos sto Molo, die aan het andere eind van de haven staat, op het plein van Plateia Solomou. Aangezien het eiland in de 17e-18e eeuw het zwaartepunt was van de Ionische schilderschool, is de tentoonstelling van het Byzantijnse Museum ongelooflijk interessant.