Ο Pavel Kocych είναι ένας έμπειρος ναυτικός, εκπαιδευτής και εξεταστής . Πολύ συχνά μπορείτε να τον συναντήσετε στα απόκρημνα νερά της Βαλτικής, όπου κατά τη διάρκεια της αθλητικής ιστιοπλοΐας μυούνται τα μυστικά των λάτρεις του γιοτ. Αλλά αυτή τη φορά, του επιφύλασσε μια έκπληξη πριν καν ξεκινήσει στα αδάμαστα σκανδιναβικά νερά.
Παγωμένος στη Βαλτική, μέσα από τα μάτια του Pavel Kocych
Την περασμένη άνοιξη, αποφάσισα να κάνω ένα ακόμη ταξίδι στη Βαλτική. Ήταν τέλη Μαρτίου, η αστρονομική άνοιξη είχε αρχίσει, ο ήλιος έπεφτε στη γη πιο έντονα κάθε μέρα και η πατρίδα μου η Πράγα άρχιζε σιγά σιγά να ανθίζει. Τι καλύτερο λοιπόν να υποδεχτείς την επιστροφή της άνοιξης από το να πλέεις στη θάλασσα;
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, οδηγήσαμε τα αυτοκίνητά μας γύρω από τη Δρέσδη και το Βερολίνο , μετά κάναμε μια πορεία σχεδόν απευθείας βόρεια κατά μήκος της ακτής της Βαλτικής και, τέλος, διασχίσαμε την ψηλή γέφυρα του Σταυρού Stralsund πάνω από το νησί Rügen στο λιμάνι εκκίνησης μας. Στη μικρή νησιωτική πόλη Breege , όπου παρκάραμε στο πάρκινγκ πίσω από το λιμάνι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Βγήκα από το αυτοκίνητο και καθώς ήταν πολύ νωρίς για να επισκεφτώ το τοπικό γραφείο ναύλωσης της Mola , πήγα να ρίξω μια ματιά στο σαράντα πέντε πόδια μας σκάφος . Ήταν εκεί, γυαλίζοντας στις ακτίνες του ανατέλλοντος ηλίου, το μοναδικό στη μακριά ξύλινη προβλήτα και ήταν έτοιμο για το ταξίδι μας. Η θάλασσα φαινόταν απαίσια ήρεμη .
Μετά από λίγο, ήμουν πίσω στο αυτοκίνητο.
«Φαίνεται ότι δεν θα είναι δυνατό, έχουμε ένα μικρό πρόβλημα», ανακοίνωσα στο πλήρωμα που, προβλέποντας πρόωρη αναχώρηση, έβγαζε ήδη την χτυπημένη κόκκινη τσάντα μου από το αυτοκίνητο. "Αστειεύεσαι?" απάντησε ένας από αυτούς. «Δεν είμαι, πήγαινε να ρίξεις μια ματιά». Έκαναν όλοι μερικά βήματα για να δουν το λιμάνι πάνω από την ξύλινη καλύβα. Και εκεί είδαν το ένα και μοναδικό μας ιστιοφόρο.
«Πρόκειται για τοπική ανωμαλία»
Ήταν ακόμα εκεί, μόνος, σε εκείνη την παράξενα και αχαρακτήριστα ήρεμη επιφάνεια. Και γύρω του, υπήρχαν κύκνοι και πάπιες. Αλλά αυτά τα πουλιά ήταν δεν κολυμπούσαν τριγύρω, περπατούσαν ! Η λεία επιφάνεια με τους μικροσκοπικούς κυματισμούς της δεν ήταν στην πραγματικότητα νερό, αλλά πάγος . Και τεντώθηκε μέχρι εκεί που έβλεπε το μάτι.
Για περίπου 300 μέτρα μέχρι τον κόλπο Rügen, μόνο οι μοναχικοί κόκκινοι και πράσινοι δείκτες καναλιών κοιτούσαν έξω από τον πάγο στο βάθος. Πέρα από αυτά, άστραψε η γνήσια επιφάνεια της ανοιχτής θάλασσας. Αυτή που χρειαζόμασταν. Και γύρω μου, αυτοί οι μικροί κυματισμοί στον πάγο είχαν παγώσει σε περίεργα σχέδια.
Σταθήκαμε λοιπόν εκεί μαζί στον ανατέλλοντα ανοιξιάτικο ήλιο, οκτώ Τσέχοι ναυτικοί έτοιμοι για ένα ανοιξιάτικο ταξίδι στη Βαλτική Θάλασσα στη Δανία και τη Σουηδία , και δεν ξέραμε αν να γελάσουμε ή να κλάψουμε. Μια περίεργα κωμική τοποθεσία, θα μπορούσατε να πείτε…
Δεν άργησε να εμφανιστεί ο πρώτος Γερμανός τεχνικός. Έριξε μια ματιά στη θάλασσα, μας έριξε μια ματιά και εξαφανίστηκε στο γραφείο του ισογείου στην ακτή. Αμέσως μετά βγήκε ένας άλλος και εξαφανίστηκε στο γραφείο με το τηλέφωνό του. Σε μια στιγμή εμφανίστηκαν και οι δύο στην ξύλινη προβλήτα του ιστιοφόρου. Δοκίμασαν το πάχος του πάγου με μια ράβδο. Ο πάγος ήταν πολύ αδύναμος για να κρατήσει έναν άνθρωπο, αλλά προφανώς αρκετά δυνατός για να παγιδεύσει ένα σκάφος από υαλοβάμβακα.
Πήγα κοντά τους και τους κοίταξα ερωτηματικά.
« Αυτή είναι μια τοπική ανωμαλία », είπε ένας από αυτούς στα αγγλικά. Και πρόσθεσε ότι ο πάγος, με θερμοκρασία λίγο πάνω από το μηδέν, θα διαλυθεί τις επόμενες δύο ημέρες.
«Αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε δύο μέρες, έχουμε νοικιάσει το σκάφος μόνο για τέσσερις ημέρες . Πρέπει να πλεύσουμε σήμερα ! ”
«Χμμ» σκέφτηκε ο άλλος τεχνικός, μετά πρόσθεσε, «Περίμενε ένα λεπτό» και απομακρύνθηκε από την προβλήτα.
Το μικρό παγοθραυστικό
Μετά από λίγη ώρα, τους είδα και τους δύο να ξεκινούν ένα μικρό, γρατσουνισμένο μεταλλικό σκάφος με έναν εξωλέμβιο κινητήρα 20 ίππων από την μακρινή ακτή του λιμανιού. Και το μικρό τους « παγοθραυστικό » στη συνέχεια δάγκωσε τον πάγο. Τίποτα δεν έγινε στην αρχή. Ο ένας από τους τεχνικούς έκανε όπισθεν τον κινητήρα, ενώ ο άλλος χτύπησε γενναία τον πάγο στην πλώρη με έναν στύλο με ατσάλινη άκρη. Και τότε ο πάγος μπροστά από την πλώρη άρχισε να ραγίζει, και το σκάφος έσπρωχνε προς τα εμπρός ίντσα προς ίντσα, σπάζοντας τον γεμάτο πάγο.
Έμοιαζε κάπως με μια μειωμένη έκδοση μοντέλου ενός παγοθραυστικού που έπλεε μέσω του Franz Joseph Land. Μόνο το μέγεθος του παγοθραυστικού και το πάχος του πάγου ήταν σημαντικά μικρότερα... Αλλά φυσικά, δεν λειτούργησε, μετά από μισή ώρα ουρλιαχτού κινητήρα και μόλις ένα μονοπάτι τριάντα μέτρων έκοψε τον πάγο, και οι δύο ναυτικοί - οι τεχνικοί τα παράτησαν.
Αλλά τι είδους ιστορία θα ήταν χωρίς αίσιο τέλος; Ενώ και οι δύο πάλευαν με τον πάγο, το αφεντικό τους είχε φτάσει στο γραφείο της εταιρείας, είχε αξιολογήσει ορθολογικά την κατάσταση και μας κανόνισε ένα σκάφος στο μη παγωμένο λιμάνι του Wiek , λιγότερο από 20 λεπτά με το αυτοκίνητο. Έτσι μέσα στην ώρα, ήμασταν ήδη σε μια τσιμεντένια προβλήτα με μια σειρά δεμένα ιστιοπλοϊκά έτοιμα για το χειμώνα, από τα οποία μπορούσα να διαλέξω οποιοδήποτε.
Άλλη μια ώρα αργότερα και επιτέλους σαλπάρουμε, χωρίς νερό στη δεξαμενή, αλλά σε ένα νέο Βαυαρικό σαράντα πέντε ποδιών με πανί και διπλά πηδάλια για να συναντήσουμε την επόμενη ανοιξιάτικη περιπέτειά μας στη Βαλτική.
Μέχρι την Κοπεγχάγη
20 ώρες αργότερα, μετά από μια εγκάρσια διέλευση της Βαλτικής στα ανοικτά των ακτών της Δανίας, στο κανάλι μεταξύ των ανεμόμυλων μπροστά από το λιμάνι της Κοπεγχάγης, ο θρυμματισμένος πάγος σκορπισμένος γύρω από τις πέτρινες ακτές καλυμμένες με λευκά ξεπλυμένα νύχια έφερε ένα ελαφρύ χαμόγελο στο πρόσωπό μου .
Συγγραφέας: Pavel Kocych
Θα θέλατε να πλεύσετε στα τραχιά νερά της Βαλτικής; Διαθέσιμα σκάφη σας περιμένουν στην δικτυακή μας πύλη.