Όταν σχεδιάζετε μια διαδρομή ιστιοπλοΐας μακριά προς τα βόρεια, δεν μπορείτε να κάνετε όπως θέλετε. Πάνω απ 'όλα, πρέπει να γνωρίζετε τι είναι δυνατό σε μια δεδομένη περιοχή τη δεδομένη στιγμή. Στην άνεση του σπιτιού, καθισμένος με τα charts μου, δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι μπορεί να μην φτάσουμε καν στο Scoresby Sund της Γροιλανδίας, το μεγαλύτερο φιόρδ στον κόσμο, μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων, το ταξίδι μας επρόκειτο να πάρει μια απροσδόκητη τροπή...
Ταξίδι στο Scoresby Sund της Γροιλανδίας: η θεωρία
Στο Arctic Pilot δηλώνει ξεκάθαρα ότι το πρώτο πλοίο μπορεί να μπει στο Scoresby Sound στα τέλη Ιουλίου και το τελευταίο μέχρι τα τέλη Αυγούστου το αργότερο, αλλά είχα προγραμματίσει να το διαβάσω κατά τη διάρκεια του ταξιδιού όταν είχα αρκετό χρόνο για να το κάνω .
Ως εκ τούτου, φάνηκε να είναι πολύ καλή ιδέα όταν ένα μέλος του πληρώματος, ο Radim (συμμετέχοντας σε πολλά προηγούμενα δύσκολα ταξίδια) με κάλεσε στα μέσα Μαΐου για να έρθουμε μαζί μας στο Scoresby Sund. Αλλά καθώς άρχισε να γίνεται πραγματικότητα, άρχισα να περιηγούμαι σε διακομιστές σχετικά με την κατάσταση του πάγου κατά μήκος των ανατολικών ακτών της Γροιλανδίας και ανακάλυψα ότι όλα ήταν ακόμα εντελώς παγωμένα .
Πρέπει να πλεύσουμε στον αδιαπέραστο πάγο της Θάλασσας της Γροιλανδίας;
Κάλεσα τον Radim και ανακοίνωσα τις σχεδόν μηδενικές προοπτικές μας να προσγειωθούμε στο Scoresby Sund. Αλλά του είπα επίσης ότι θα το δοκιμάσουμε. Ως αστείο, τον συμβούλεψα να προσπαθήσει να παραγγείλει ένα ελικόπτερο και να προσγειωθεί στην άκρη του στρώματος πάγου. Θα τον περιμέναμε και θα τον επιβιβάζαμε. Πρόσθεσα ότι θα έπρεπε να δανειστεί ένα τουφέκι, σε περίπτωση που φτάσουν εκεί πριν από εμάς πολικές αρκούδες.
Δεν περίμενα ότι ο Ραντίμ θα θεωρούσε τέτοιες ανοησίες. Ο Ραντίμ, ωστόσο, είναι άνθρωπος της δράσης και άρχισε να συγκεντρώνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Σύντομα ανακάλυψε ότι κανείς δεν θα τον πήγαινε στο στρώμα πάγου, αλλά κάποιος θα του δάνειζε ένα τουφέκι. Έτσι κάναμε μια συμφωνία.
Θα προσπαθούσαμε να φτάσουμε στο Scoresby Sund , αν και πιθανότατα δεν θα λειτουργούσε, και ο Radim θα πετούσε εκεί και θα υπόσχεται να μην μας θυμώσει αν δεν τα καταφέρναμε.
Πριν φύγουμε από το νησί Jan Mayen, ζητήσαμε έναν χάρτη στον μετεωρολογικό σταθμό της τρέχουσας κατάστασης του στρώματος πάγου γύρω από τη Γροιλανδία. Ανακαλύψαμε ότι οι πάγοι εκτείνονταν 120 μίλια μέχρι τη θάλασσα και ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα λιώνονταν ξαφνικά μόνοι τους .
Καλέσαμε τον Ραντίμ για να του πούμε να μείνει εκεί. Όμως ο Ραντίμ ήξερε ότι ο Σουντ είχε παγώσει εντελώς και είχε ήδη αλλάξει το σχέδιο. Είχε αποφασίσει να νοικιάσει ένα έλκηθρο σκύλου στη Γροιλανδία για λίγες μέρες. Φυσικά με τουφέκι για προστασία από αρκούδες. Και έτσι πέταξε στη Γροιλανδία.
Αποφασίσαμε να μην αλλάξουμε ούτε το σχέδιο και κατευθυνθήκαμε από τη δυτική ακτή του νορβηγικού νησιού Jan Mayen προς το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας . Ήταν περίπου 150 μίλια δυτικά. Και επειδή φυσούσε νοτιοδυτικός άνεμος και έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσαμε να πλεύσουμε προς άλλη κατεύθυνση, κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί.
Περιβάλλεται από το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας και τους παγετώνες
Είχα μελετήσει όλα όσα μπορούσα να βρω σχετικά με την ιστιοπλοΐα σε πάγο και διαπίστωσα ότι , με εξαιρετική προσοχή, μπορείτε να πλεύσετε μόνο όταν υπάρχει κάλυψη θαλάσσιου πάγου έως και 40% και ότι εάν αλλάξει η κατεύθυνση του ανέμου, ο πάγος μπορεί να σας κλείσει εντελώς. μέσα σε μια ώρα.
Στις 7 το πρωί της δεύτερης ημέρας του ταξιδιού, συναντήσαμε τους πρώτους μας μικρούς πλωτούς πάγους περίπου 130 μίλια από το Scoresby Sund. Είχε ομίχλη με ελαφρύ άνεμο και συνεχίσαμε κάτω από πανιά, με λίγη βοήθεια από το μοτέρ, μέσα από τα ασφαλώς αραιά ακόμα φωλιά.
Η μηχανή του σκάφους ξαφνικά σώπασε...
Περίπου μια ώρα πριν εμφανιστεί ο πρώτος πόλος πάγου, είχα αλλάξει τη δεξαμενή ρεζερβουάρ ντίζελ για να αντλήσω ντίζελ στην κύρια δεξαμενή. Πάντα, μετά από λίγο, το φίλτρο ντίζελ βουλώνει και στη συνέχεια ο κινητήρας πρέπει να απενεργοποιηθεί και το φίλτρο να καθαριστεί ή να αντικατασταθεί. Αυτό το κάνω μόνο αν δεν υπάρχει κίνδυνος μπροστά.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, δεν είχα αξιολογήσει τόσο καλά την κατάσταση. Με την πρώτη κλιμάκωση στις στροφές του κινητήρα, ανέβηκα στο μηχανοστάσιο και το έσβησα. Εν τω μεταξύ, μέσα στο πιλοτήριο, ο Κως οδηγούσε ήρεμα και ο Μίρα διάβαζε ένα μήνυμα της κοπέλας του στο Iridium. Αφού διάβασε το μήνυμα και απάντησε, σήκωσε το βλέμμα του από το τηλέφωνο και έμεινε έκπληκτος βλέποντας ότι ο πάγος είχε πήξει δραματικά και οι πάγοι παρασύρονταν παντού γύρω μας.
Την ίδια ακριβώς στιγμή σταμάτησε ο κινητήρας . Νευρικά στο κατάστρωμα, με φώναξε, ρωτώντας τι συμβαίνει με τον κινητήρα και τον ενημέρωσα ήρεμα ότι μόλις καθάριζα το φίλτρο. Αλλά όντως ένιωσα κάποια επείγουσα ανάγκη στη φωνή του, οπότε τον ρώτησα τι συνέβαινε εκεί πάνω. Η Mira απάντησε ότι οι πάγοι ήταν παντού.
Σφραγίδα σε έναν πάγοΕίχαμε ακόμα τη Γένοβα και το πανί στον ιστό και ένας ελαφρύς αέρας μας έσπρωχνε αργά στον πάγο . Το πλήρωμα κατέβασε τη Γένοβα, επιτάχυνα τον καθαρισμό του φίλτρου και έβαλα ξανά σε λειτουργία τον κινητήρα σε ελάχιστο χρόνο. Ανέβηκα στο κατάστρωμα και υπήρχε πράγματι πολύς πάγος τριγύρω. Υπολογίσαμε ότι ήταν περίπου 20% έως 30% κάλυψη , κάτι που ήταν εντάξει.
Ζιγκ-ζαγκ στην ομίχλη σε έναν λαβύρινθο από πάγο
Εξαιτίας αυτού, επιλέξαμε να μην εγκαταλείψουμε αμέσως το στρώμα πάγου, βρήκαμε το δρόμο μας για να βγούμε από το πιο παχύρρευστο πολτό πάγου , γυρίσαμε και χαράξαμε μια πορεία 220° προς την κατεύθυνση της Ισλανδίας. Αυτή η πορεία έπρεπε να τρέξει δίπλα στο στρώμα πάγου. Συμβουλεύτηκα τον έμπειρο πολικό εξερευνητή μας Vilém και συμφωνήσαμε να αποπλεύσουμε σταδιακά από το κατακερματισμένο στρώμα πάγου και να επιστρέψουμε σε αυτό περίπου 150 μίλια νότια. Θα πρέπει να υπάρχει ένα συνεχές συμπαγές στρώμα πάγου εκεί και θα μπορούσαμε να συναντήσουμε πολικές αρκούδες.
Για αρκετές ακόμη ώρες, ταξιδεύαμε σε μια διαδρομή εναλλασσόμενη μεταξύ 90° και 220°, σύμφωνα με την προτίμηση του σημερινού τιμονιού. Αλλά και πάλι δεν βγήκαμε από τον πάγο. Παρακολουθήσαμε τις φώκιες να ξαπλώνουν στους πάγους, και σε έναν πυθμένα είδαμε ακόμη και αποτυπώματα ποδιών αρκούδας στο χιόνι. Η αρκούδα δεν φαινόταν πουθενά.
Η πυκνότητα του παρασυρόμενου πάγου κυμάνθηκε και εναλλάσσονταν μεταξύ σχετικά ανοιχτών διόδων σε περιοχές με πυκνότερη κάλυψη. Το μέγεθος των πλακών πάγου είχε σταδιακά αυξηθεί και ήμουν έτοιμος να αφήσω τον πάγο και να φτάσω στην ανοιχτή θάλασσα. Γυρίσαμε το σκάφος σε καθαρά ανατολική κατεύθυνση, που κατά τη γνώμη μας ήταν η συντομότερη διέξοδος, και κατεβάσαμε το πανί. Το ζιγκ-ζαγκ στην ομίχλη ανάμεσα στους πάγους άρχισε να μοιάζει με το να είσαι σε λαβύρινθο.
Ανέβηκα στον πρώτο διασκορπιστή για να δω αν υπήρχαν κανάλια στον πάγο για να μας βγάλουν από αυτό το χάος. Η ορατότητα στην ομίχλη ήταν περίπου 1 μίλι, και κυμάνθηκε ακανόνιστα .
Ο Jirka Zindulka επικεντρώθηκε πλήρως στο τιμόνι
Διαβάστε για τον καιρό που μπορεί να συναντήσετε στο σκάφος:
Ένας αδιαπέραστος τοίχος από πέτρες πάγου έκλεισε και μας έπιασε απόγνωση
Είπα στον Vilém στο τιμόνι πού να στρίψει, στην πλώρη το πλήρωμα φύλαγε την απόσταση από τους παγετώνες και την πρύμνη επίσης. Ο Vilém έκανε εξαιρετική δουλειά, αλλά η πρόοδος ήταν πολύ αργή. Προσπαθούσαμε να πλεύσουμε μέσα από τα ανοιχτά κανάλια μεταξύ των παγετώνων, έχοντας να κάνουμε ζιγκ-ζαγκ συνεχώς. Ο πάγος ήταν αρκετά κλειστός και στην καλύτερη περίπτωση είχε 50% κάλυψη .
Ήμουν χαρούμενος που επέλεξα το χάλυβα SEALORD για την αποστολή μας. Περιστασιακά η πλευρά ή η πλώρη χώνονταν στον πάγο, αλλά το πλοίο κρατούσε το δικό του . Το καταπληκτικό μας παγοθραυστικό! Και ο κινητήρας Mercedes των 130 ίππων έκανε επίσης μια φανταστική δουλειά που μας κίνησε μπρος-πίσω.
Όλοι κοιτούσαμε το πεδίο του πάγου, λέγοντας στον τιμονιέρη πού να πλεύσει. Ο ένας είπε προς τα αριστερά, ο άλλος προς τα δεξιά και ο τρίτος προς τα πίσω. Ήταν λίγο μπερδεμένο, αλλά πραγματικά δεν ήξερα ποιος τρόπος ήταν καλύτερος . Ένα άτομο θα κοιτούσε την κατεύθυνση στο GPS γιατί μετά από μερικές απότομες στροφές στην ομίχλη χάσαμε αμέσως τον προσανατολισμό μας.
Και πάλι, περιοχές εναλλάσσονταν μεταξύ πιο λεπτής και πυκνότερης κάλυψης, περιοχές ελπίδας και απελπισίας . Μετά από λίγο, όμως, πάντα φαινόταν να καταλήγουμε σε ένα απελπιστικά αδιαπέραστο στρώμα πάγου . Είχε αρχίσει να φαίνεται αρκετά δυσάρεστο.
Η Mira κοίταξε τη διαδρομή στο πλότερ χαρτών που είχαμε κάνει μέχρι τώρα στον πάγο και, το πιο σημαντικό, πού είχαμε μπει στον πάγο. Ενώ ο παρασυρόμενος πάγος έμοιαζε με αραιή σούπα, εδώ ήταν ένας πυκνός, μερικές φορές αδιαπέραστος πολτός.
Επί του ειδικά τροποποιημένου ιστιοφόρου SealordΑποφασίσαμε να προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε τα βήματά μας . Η θάλασσα ανάμεσα στους πάγους είχε ηρεμήσει εντελώς και δεν υπήρχαν κύματα. Ο άνεμος ήταν επίσης πολύ ασθενής, αλλά είχε αλλάξει από νότιο σε βόρειο, κάτι που θα μπορούσε να είχε αναμορφώσει πλήρως το πεδίο του πάγου. Γυρίσαμε το σκάφος και κινηθήκαμε για λίγη ώρα ανάμεσα στους πλωτήρες πίσω κατά μήκος της διαδρομής μας.
Ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις ελιγμούς στον πάγο . Όταν γυρνούσε πίσω, ο SEALORD μπορούσε να πάει μόνο στη μία πλευρά, και το να στρίψει σε ένα τόσο μικρό χώρο ανάμεσα στους παγοκράτες ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Είχα ένα αίσθημα απελπισίας στον ιστό γιατί υπήρχε πάγος μέχρι εκεί που έβλεπε το μάτι . Όποτε πηγαίναμε εκεί που θέλαμε, υπήρχε πυκνός πάγος παντού.
Σιγά σιγά πλεύσαμε πίσω και η ομίχλη σηκώθηκε λίγο. Στη δεξιά πλευρά, είδα ένα κομμάτι ανοιχτού νερού περίπου 2,5 μίλια μακριά , και φάνηκε ότι ίσως το φράγμα του πάγου είχε τελικά τελειώσει. Το κάλεσα στο πλήρωμα και είπα στον Vilém να πάει προς το μέρος.
Η Μίρα σκαρφάλωσε στον πίσω ιστό και κοίταξε έξω εκεί που τελείωνε ο πάγος. Το μονοπάτι προς την ανοιχτή θάλασσα δεν ήταν μακρύ, αλλά ήταν εντελώς αδιαπέραστο . Δεν υπήρχε ανοιχτό κανάλι μέσα από τον πάγο. Μόνο περιστασιακά μπορούσαμε να δούμε νερό ανάμεσα στα νερά.
Εξαντλητική πάλη με το σκάφος ως παγοθραυστικό
Φώναξα στον Vilém ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε το floe ως κριάρι για να ανοίξουμε το δρόμο. Αλλά μετά κατέβηκα στον ιστό και στάθηκα μόνος στο τιμόνι. Ξέρω αυτό το πλοίο καλύτερα από τον καθένα και το να κάνεις πολύπλοκους ελιγμούς δεν είναι πρόβλημα. Είπα στον Láďa να επικεντρωθεί σε μια πορεία προς την ανοιχτή θάλασσα.
Ξαφνικά η ομίχλη έκλεισε και έπρεπε να ξέρουμε σε ποια κατεύθυνση να μείνουμε. Εξακολουθούσα να σκεφτόμουν αν θα εκτοξεύσω τη σωσίβια σχεδία και θα τη χρησιμοποιήσω για να βοηθήσω στην ώθηση των σκαφών. Αλλά μετά από διαβούλευση με τον Vilém, απέρριψα την ιδέα. Έπρεπε να αλλάξουμε εντελώς την προσέγγισή μας .
Μέχρι τώρα προσπαθούσαμε να βρούμε ανοιχτό νερό και να κινηθούμε μέσα από αυτό. Αλλά δεν υπήρχε ανοιχτό νερό . Ήταν λοιπόν απαραίτητο να το δημιουργήσουμε μόνοι μας. Είπα στο πλήρωμα να πάρουν τα αγκίστρια τους στα χέρια τους και να σπρώξουν μακριά τους πάγους. Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε και το πλήρωμα συνδέθηκε.
Ακόμα κι όταν εξέδωσα αυτήν την εντολή, συνειδητοποίησα πόσο γελοίο ήταν και έπρεπε να γελάσω . Με ένα κοντό γάντζο, δεν μπορούσαμε να φτάσουμε ούτε στο νερό, και η ιδέα να απωθήσουμε τόνους πάγου ήταν γελοία. Αλλά τουλάχιστον ήταν εντολή. Είναι σημαντικό ο αρχηγός να έχει μια ξεκάθαρη στρατηγική όταν οδηγεί προς έναν στόχο :-) .
Ο Μίρεκ στον ιστό καθοδηγεί προς τα πού να πλεύσειΑπό τον ιστό, η Mira μου έδωσε οδηγίες για το πώς να μείνω εκεί που ο πάγος δεν ήταν τόσο ψηλός και πυκνός. Ο Tomáš και η Kos παρακολουθούσαν την πλώρη και ο Láďa και ο Vilém την πρύμνη. Όλοι προσπαθούσαν να βγάλουν φωτογραφίες και ο Ρομάν τράβηξε κάποιο βίντεο. Ο Láďa παρέμεινε προσεκτικός για να παραμείνει στην πορεία, επειδή η ομίχλη γινόταν ξανά πυκνή και το άκρο του φράγματος φαινόταν.
Έκανα ελιγμούς στη βάρκα, έτσι ώστε η πλώρη να εισχωρήσει αργά στους παγετώνες μπροστά. Μόλις η πλώρη έσκαψε στο φλό, πρόσθεσα σταδιακά το γκάζι και η πλώρη γλίστρησε ελαφρώς, σηκώνοντας λίγο πάνω στο φλοτέρ που κινήθηκε αργά. Με το πηδάλιο, κατάφερα να διορθώσω εν μέρει την περιστροφή και την κίνηση του πηδαλίου, έτσι ώστε να αγγίξουμε το πηδάλιο μπροστά σαν κριάρι .
Όσους μικρότερους πόλους απωθούσαμε και τους μεγαλύτερους πιέζαμε. Με αυτόν τον τρόπο καταφέραμε να ανοίξουμε μικρά κανάλια στον πάγο , μέσα από τα οποία ταξιδέψαμε χρησιμοποιώντας περίπλοκους ελιγμούς. Ο άνεμος δυνάμωνε λίγο και όταν κάναμε ελιγμούς μας έσπρωξε αργά προς τα πλάγια κόντρα στους πάγους. Και πάλι, ο μόνος τρόπος για ελιγμούς ήταν να σπρώξετε την πλώρη στον πτερύγιο και να επιταχύνετε προς τα εμπρός, γυρνώντας την πρύμνη στη θέση της.
Προχωρήσαμε αργά προς τα εμπρός. Όλο το πλήρωμα δούλεψε τέλεια ως ομάδα . Αν και δεν ήταν καθόλου ξεκάθαρο ότι θα περάσαμε αλώβητοι από αυτήν την περιπέτεια, κανείς δεν το σκέφτηκε και απλώς έκανε τη δουλειά του. Και όλοι οι φύλακες άγγελοί μας έκαναν επίσης εξαιρετική δουλειά.
Ήμασταν περίπου 2,5 μίλια από τη θάλασσα όταν είδαμε το τέλος του φράγματος του πάγου . Σιγά-σιγά, εξαιρετικά αργά άρχισε να μειώνεται. Η κάλυψη αυτής της απόστασης μας πήρε σχεδόν 3 ώρες . Έπρεπε να κάψουμε πολλά καύσιμα κάνοντας αυτό και να σπρώξουμε εκατοντάδες και εκατοντάδες τόνους πάγου .
Μπορούμε να ελευθερωθούμε από την παγωμένη αγκαλιά;
Το SEALORD αποδείχθηκε πέρα από άξιο και το ατσάλινο κύτος του ήταν κάτι στο οποίο μπορούσαμε να βασιστούμε. Στον ιστό, ο Mira καθόρισε ξεκάθαρα την πορεία μας, η ήρεμη φωνή του βοηθούσε να διατηρήσουμε ολόκληρο το πλήρωμα ήρεμο, και σιγά-σιγά προχωρήσαμε προς το τέλος του φράγματος πάγου που φαινόταν εξαιρετικά συμπαγές.
Δεν θα είχαμε ποτέ πρόθυμα να κατευθυνθούμε σε αυτό. Τελικά, απωθούσαμε τον τελευταίο μεγάλο πόλο και τα κανάλια μας απελευθέρωσαν στην ανοιχτή θάλασσα. Τα πρόσωπα του πληρώματος έδειχναν γνήσια ανακούφιση . Θέλαμε να ζήσουμε πώς έμοιαζε στον πάγο, αλλά αυτό δεν ήταν αυτό που είχε φανταστεί κανένας μας.
Ρώτησα τον Vilém πώς είχαν αντιμετωπίσει οποιαδήποτε παρόμοια κατάσταση στην Ανταρκτική, και είπε ότι στα πέντε ταξίδια του στην Ανταρκτική, ούτε μία φορά δεν μπήκε σε τέτοιο πάγο. Αλλά επιβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να προχωρήσουμε. Κατά τόπους, η θαλάσσια κάλυψη ήταν 70 με 90%, και σύμφωνα με τον Arctic Pilot είναι αδιαπέραστος πάγος .
Αφού ξεφύγαμε από την παγωμένη αγκαλιά, υποχωρήσαμε αρκετά μίλια από την άκρη του πάγου και κατευθυνθήκαμε προς την Ισλανδία. Η ομίχλη σηκώθηκε και παρακολουθήσαμε τη λάμψη του πάγου στον ορίζοντα. Σε καλή ορατότητα, αυτός ο παρασυρόμενος πάγος αντανακλά το φως και λάμπει σαν μια φωτισμένη πόλη στο βάθος.
Ήταν ένα όμορφο θέαμα να βλέπουμε το φράγμα πάγου που υποχωρεί να μας απελευθερώνει από τη λαβή του.
Συγγραφέας: Zindulka Jiří
Στοιχεία αποστολής
Σκάφος:
- SEALORD χάλυβα διιστών ιστιοφόρο κατασκευασμένο για τις απαιτητικές συνθήκες των σκανδιναβικών θαλασσών. Είναι ένα κέτσ που έχει μήκος 18 μέτρα, πλάτος 4 μέτρα και βύθισμα 2 μέτρα. Ζυγίζει 27 τόνους και τροφοδοτείται από πανιά 110 m 2 και κινητήρα Mercedes 130 HP. Συνολικά, είναι για 8 + 2 άτομα.
Πανιά:
- Mainsail, πίσω ιστίο mizzen, 2 front furling genoas, 1 reefing genoa, 110 m² gennaker, 2 jibs, storm jib.
Διαδρομή (αυτό το τμήμα του ταξιδιού):
- Iceland Akureyri, Hrisey Island, Grimsey Island, Jan Mayen Island πολύ πέρα από τον Αρκτικό Κύκλο, υπάρχει μόνο ένας πολικός σταθμός με 18 μέλη, στρώμα πάγου κοντά στη Γροιλανδία, Ισλανδία Westfjords Isafjordur
Διάρκεια ταξιδιού:
- 1400 NM
Ημερομηνίες απόπλου:
- 30/05 έως 20/06/2010
Η γκάμα των σκαφών μας σε πιο ζεστούς προορισμούς:
Επικοινωνήστε μαζί μας για να βρείτε το καλύτερο σκάφος για το ταξίδι σας
